Святлана Міхайлаўна Клімковіч: Розніца паміж версіямі

'''Святлана Міхайлаўна Клімковіч''' ({{ДН|26|8|1935}}, {{МН|Мінск||}} — {{ДС|27|1|2001}}) — беларуская [[пісьменніца]], [[перакладчыца]].

СкончылаУ 1958 годзе скончыла аддзяленне беларускай мовы і літаратуры [[філалагічны факультэт БДУ|філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта]] (1958). Працавала карэктарам, літработнікам, адказным сакратаром газеты «[[Голас Радзімы]]» (1958—1970), літсупрацоўнікам газеты «Літаратура і мастацтва» (1970—1972), рэдактарам у часопісе «Народная асвета» (1972—1974), рэдактарам рэдакцыі праграм для моладзі на [[Беларускае тэлебачанне|Беларускім тзлебачанні]]. У 1977—1990 гг. — адказны рэдактар бюлетэня Беларускага тэатральнага аб'яднанняаб’яднання (з 1987 г. Саюза тэатральных дзеячаў) «Тэатральны Мінск». Член [[Саюз пісьменнікаў СССР|Саюза пісьменнікаў СССР]] з 1986 г.

Выступала ў друку з 1958 ггода. У перыядычным друку публікавала апавяданні, нарысы, казкі, тэатральныя рэцэнзіі і артыкулы. Асобным выданнем выйшла казка «Лалі-Лаль» (1974, на аснове яе створаны тэле- і радыёспектаклі).

Аўтар п'есп’ес для тэатра лялек «Дар ляснога цара» (пастаўлена ў 1978), «Балада пра белую вішню» (апублікавана ў зборніку п'есп’ес «Гаўрошы Брэсцкай крэпасці» ў 1984, пастаўлена ў 1984 і на Беларускім радыё ў 1988), «Казка пра цара Юрыка і каваля Рымшу» (апублікавана ў 1981, Масква, і ў зборніку «Радзіма мая дарагая», 1989), п'есып’есы «Вясновая песня» (пастаўлена на Беларускім радыё, 1985). Напісала лібрэта опер «Дзікае паляванне караля Стаха» (пастаўлена ў 1989) і «Францыск Скарына» (пастаўлена на Беларускім тэлебачанні ў 1990). Зрабіла пераклад з польскай мовы, рэстаўрацыю і сцэнічную рэдакцыю оперы [[XVIII стагоддзе|XVIII ст.]] «Апалон-заканадаўца, альбо Парнас рэфармаваны» (апублікавана і пастаўлена ў 1989).