Мікалай Нікандравіч Талерка: Розніца паміж версіямі

'''Мікалай Нікандравіч Талерка''' ({{ДН|17|12|1898|4}}, мяст. [[Дагда]], [[Дрысенскі павет]], [[Віцебская губерня]], цяпер [[Латвія]] — {{ДС|3|4|1984}}, [[Даўгаўпілс]], [[ЛатССР]]) — беларускі педагог, культурна-грамадскі дзеяч, паэт.

 

Нарадзіўся ў сям’і чыгуначнага службоўца {{ДН|17|12|1898|4}} г. у мястэчку [[Дагда]] [[Дрысенскі павет|Дрысенскага павета]] [[Віцебская губерня|Віцебскай губерні]]. Пасля сканчэння [[Лівенгофскае вышэйшае паштовае вучылішча|Лівенгофскага вышэйшага паштовага вучылішча]] (1916) служыў тэлефаністам у [[Руская імператарская армія|дзеючай арміі]] [[Заходні фронт (Першая сусветная вайна, Расійская імперыя)|Заходняга фронту]]. З 1917 па 1920 гг. працаваў паштовым работнікам на чыгуначнай станцыі [[Бальбінава (Латвія)|Бальбінава]] ([[Індра (Краслаўскі край)|Індра]]). Вершы і прозу пачаў пісаць у 15 гадоў. Адзін з першых яго вершаў «Прощание» («Развітанне») быў надрукаваны ў смаленскім часопісе «Голос» 7 лістапада 1918 г. У 1920 г. М. Талеркі быў прызваны на службу ў [[латвійская армія|латвійскую армі]]ю бібліятэкарам Відземскага артпалка.