Масавае забойства ў Сангмі: Розніца паміж версіямі

У яго было два фотаапараты: армейскім ён здымаў чорна-белыя фатаграфіі, а асабістым рабіў каляровыя. У Сангмі былі абодва<ref name=time/>. Пасля звальнення з вайсковай службы і вяртання ў родны [[Кліўленд]] Хэберлі захаваў каляровыя здымкі, аднак не паказваў іх да лістапада 1969 года, калі масавае забойства атрымала агалоску. Ён звязаўся са сваім школьным сябрам, які працаваў рэпарцёрам у кліўлендскай газеце [[The Plain Dealer]]. Газета апублікавала здымкі ў чорна-белым колеры і дапамагла Хэберлі прадаць правы на каляровыя здымкі часопісу [[Life]], нямецкаму [[Stern]] і лонданскай [[Sunday Times]]<ref name=time/>. Пазней, падчас судовага працэсу, выступаючы сведкам абвінавачвання, ён пацвердзіў, што асабіста бачыў, як амерыканскія салдаты расстрэльвалі мірных жыхароў<ref>[http://www.law.umkc.edu/faculty/projects/ftrials/mylai/Myl_thabe.htm Ronald Haeberle, Witness for the Prosecution] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070415235722/http://www.law.umkc.edu/faculty/projects/ftrials/mylai/Myl_thabe.htm |date=2007-04-15 }}</ref>. У дакладзе Камісіікамісіі Уільяма Пірса, якая расследавала абставіны злачынства, гаварылася, што фатограф хаваў ад уладаў здымкі, нягледзячы на абавязак паведамляць аб відавочных ваенных злачынствах<ref name=findings>[http://www.law.umkc.edu/faculty/projects/ftrials/mylai/summary_rpt.html Mai Lai Inquiry Findings and Recommendations] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20000125220322/http://www.law.umkc.edu/faculty/projects/ftrials/mylai/summary_rpt.html |date=2000-01-25 }}</ref>. Аднак па словах самога Хэберлі, ён хаваў фатаграфіі, баючыся, што яны будуць проста знішчаныя ўладамі<ref>{{cite web|url=http://www.loc.gov/rr/frd/Military_Law/pdf/RDAR-Vol-IIIBook6.pdf|title=Report of the Department of Army review of the preliminary investigations into the My Lai incident. Volume II, Testimony, Book 11, 14 March 1970}}</ref>.