Янычары: Розніца паміж версіямі

 

Янычары былі арганізаваныя па ўзору [[Егіпет|егіпецкіх]] [[мамелюкі|мамелюкоў]], у войска набіраліся [[хрысціянства|хрысціянскія]] дзеці, у асноўным з [[Каўказ]]а і [[Балканскі паўвостраў|Балкан]], якія ў далейшым выхоўваліся ў [[іслам]]скіх ваенных традыцыях.

 

Першыя янычарскія палкі складаліся з зняволеных і [[рабаўніцтва|рабоў]]. Пасля [[султан]] [[Селім І]] у [[1380]] г. прапанаваў пэўныя выгляды падаткаў - папаўняць полк хрысціянскімі хлопчыкамі, якія адбіраліся ў бацькоў ва ўзросце 7-14 гадоў. Дзеці рэкрутаваліся з адпаведнымі крытэрыямі і аддаваліся на выхаванне. У асноўным гэта былі [[сербы|сербскія]], [[балгары|балгарскія]] і [[албанцы|албанскія]], а пазней [[грэкі|грэчаскія]] і [[венгры|венгерскія]] дзеці. Вядома, што захопленаму насельніцтву, было горка ад гэтай практыкі.

У абмен за адданасць і прыхільнасць, янычары атрымлівалі [[прывілей|прывілеі]] і палёгкі, у пачатку гэта [[зарплата]] толькі за час вайны, але потым пажыццёвая. [[Пенсіянеры]] і [[інваліды]] нават атрымлівалі [[пенсія|пенсію]].

 

 

[[als:Janitscharen]]

[[ar:إنكشارية]]