Яхмас I

Яхмас I (або Яхмес, Ахмас, Амасіс І (старажытнаегіпецкі – «Народжаны месяцам») – егіпецкі фараон каля 1580 – 1559 гг. да н.э., заснавальнік XVIII дынастыі. Уступіў на пасад малалетнім пасля забойства свайго папярэдніка Секененра ў бітве з гіксасамі. Яхмас I канчаткова выгнаў гіксасаў з Егіпту, замацаваў сваё панаванне ў паўднёвай Палестыне. У выніку здзейсненных ім 3 паходаў у Паўночную Нубію была адноўлена ўлада Егіпту над гэтай тэрыторыяй. Час кіравання Яхмаса I у гістарыяграфіі прынята лічыць пачаткам перыяду Новага царства ў гісторыі Старажытнага Егіпту.

Літаратура

• Säve-Söderbergh, T. Ägypten und Nubien. – Lund, 1941.
• Жизнеописание начальника гребцов Яхмоса // Хрестоматия по истории Древнего Востока / Под редакцией В.В.Струве, Д.Г.Редера. – М., 1963. – С. 81 – 83.