Войт: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Krupski Oleg (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Krupski Oleg (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{вызнч|1=Войт}}, {{вызн2|1=Войтаўства}}<ref>Назва пасады паводле Статута Вялікага княства Літоўскага 1588</ref> ({{lang-pl|Wójt}}, {{lang-de|Vogt}}, {{lang-la|advocatus}}) - абраная службовая пасада наглядчыка ці распарадчыка ў [[ВКЛ|Вялікім княстве Літоўскім]] (зараз гістарычна тэрыторыя Беларусі, Украіны, Польшчы і Літвы), якая ўзначальвала [[магістрат]] ў гарадах у [[XV]] - [[XVIII]] стагоддзях, застарэлы "сельскі [[стараста]]".
 
Узначальваў мясцовае кіраванне ці самакіраванне (воласці, горада, мястэчка, села, вёскі, двара). Войта прызначаў [[вялікі князь ВКЛ]] з ліку заможных мяшчан або феадалаў, а прыватнаўласніцкіх гарадоў - іх уладальнікі. Іншы раз войта выбіралі гараджанне, напрыклад у [[Орша|Оршы]], [[Пінск]]у, [[Мазыр]]ы. У гарадах дзе існавала самакіраванне, пасада войта ўводзілася да [[магдэбургскаеМагдэбургскае права|магдэбургскагаМагдэбургскага права]]. Увядзенне пасады войта адначасова з наданнем магдэбугскагаМагдэбугскага права азначала стварэнне прадугледжаных гэтым правам органаў кіравання. Класічнае магдэбургскаеМагдэбургскае права зводзіла ролю войта да старшынства на [[Войтаўска-лаўніцкі суд|шэфенскім судзе]].
 
Аднак на Беларусі войт паступова набыў правы вышэйшай адміністрацыйнай улады і [[Войтаўскі суд|войтаўскага суда]]. Меў значныя крыніцы даходаў. Акрамя судовых пошлін, набыткам войта былі значная частка розных натуральных пабораў, доля прыбыткаў ад рыначнага гандлю, утрымання корчмаў, крам, часам зямельныя падараванні. Прызначаныя войты часта перакладалі свае абавязкі на [[ландвойт]]аў, варагавалі з гараджанамі. Дакументы шматлікія скаргі на незаконныя дзеянні войта.