Феод: Розніца паміж версіямі

Гэтая самая зямля, перададзеная васаламі на тых жа ўмовах сваім васалам, называлася «арьер-феодомфеод». Шэраг падпарадкаваных адзін аднаму носьбітаў ўладальніцкіх правоў, на адну і тую ж зямельную адзінку, складаў своеасаблівую феадальную «лесвіцу», якая стала асновай [[тытул]]ярнай сістэмы.

Супрацьлегласцю феода быў «аллод» — безумоўнае землеўладанне, не абцяжаранаеабцяжаранне феадальных павіннасцяў, якія складалі індывідуальна-сямейнысямейнаю ўласнасць з неабмежаваным правам распараджэння, адчужэння, спадчынуспадчыны і інш..

«Алодіальнае» шляхецкае землеўладанне ў [[Польшча|Польшчы]] стала дамінуючым ўжо ў канцы [[XIV]] ст. з кансалідацыяй [[Шляхта|шляхты]] ў замкнёны прывілеяванае [[саслоўе]], што упершыню зафіксавана ў «[[Горад Кошыцэ|Кошыцкі]] прывілеі» [[1374]] p. ({{lang-pl|Przywilej koszycki}}).

У [[Галічына|Галіцыі]] і Заходнім [[Падолле]] феоды, прадастаўленыяпрадастаўлены былі да [[1504]] г., прызнаныя безумоўнай уласнасцю шляхты на каранацыйныхкаранацыйнаму [[сойм]]е [[Стафан Баторый|Стэфана Баторыя]] ў [[1576]] г.. Да гэтага часу аналагам заходнееўрапейскага феода з пэўнай доляй умоўнасці тут можна лічыць так званую выслугу — землеўладання, якое давалася [[Баяры|баярыну]] ад вялікага князя пры ўмове выканання ваеннай службы і іншых павіннасцяў. Рудыменты умоўнага землеўладання заставаліся ў форме баярскіх [[лен]]ов.

З развіццём таварна-грашовых адносін і падзеннем значэння феадальнага апалчэння [[рыцар]]аў, абавязацельствы [[васал]]ааў ўу адносінах да [[сеньёр]]а трансфармаваліся: замест асабістай ваеннай службы трымальнік феода стаў выплачваць пэўную грашовую рэнту. Акрамя таго, паўсталі так званыя "грашовыя феоды", калі рыцарам прадстаўлялася не зямля, а грашовае ўтрыманне. Гэта прывяло да адміранне «панцырных ленов», гэта значыць зямельныхзямельнага трымання за асабістую ваенную службыслужбу у сеньёра. Акрамя зямельнага валодання, у рэдкіх выпадках феод мог ўяўляць сабой якое-небудзь права. Напрыклад, на збор дарожнай, маставой, паромнай пошліны або права ўласнасці на маёмасць, якое патрапіла на зямлю феадала.

* с. 870, «Словник іншомовних слів», за ред. академіка АН УРСР О.  С.  Мельничука, «Словник іншомовних слів», м. Київ, 1985 р., с. 870;

* Іналджик Г., «Османська імперія: Класична доба (1300—1600)», Іналджик Г., м. Київ, «Критика», 1998 г., 287 с.;

* Kutrzeba S., «Historia ustroju Polski w zarysie», Kutrzeba S., Lwów, 1914, T. 1, S. 24.;

* «Volumina legum», T. 2 , S. 164.;

* [http://zhurnal.lib.ru/h/hramcew_d_w/670.shtml Храмцев Д. В., "Феодализм на Руси"]

* [http://enoth.narod.ru/Crusades2/Zaborov03_04.htm "Политическое устройство феодальных государств времён"]

* том I—XXXIX, «Акты издаваемые Виленскою Археографическою Комиссиею для разбора Древних Актов», г. Вильна, 1865—1915 г., том I—XXXIX.