Рыгор Іванавіч Катоўскі: Розніца паміж версіямі

* Катоўскі быў застрэлены 6 Жніўня 1925 г. падчас адпачынку ў саўгасе "Чебанка" (на [[Чорнае мора|чарнаморскім]] узбярэжжы ў 30 км ад [[Горад Адэса|г. Адэсы]]) Мэйерам Зайдерам па мянушцы "Майорік", былым ў [[1919]] г. ад'ютантам крымінальнага аўтарытэту і агента дзяржаўнай спецслужбы "Мішкі Япончіка". Па "іншай версіі", Зайдер не меў дачынення да "ваеннай службы" і не быў ад'ютантам "крымінальнага аўтарытэта" Адэсы, а быў былым уладальнікам адэскага "публічнага дома". Дакументы па справе аб забойстве Катоўскага знаходзіцца ў расейскіх спецхранах (КДБ СССР) пад грыфам "зусім сакрэтна". Пасля забойства Катоўскага Мэер Зайдер не хаваўся ад следства і адразу заявіў аб здзейсненым свайго злачынства. У жніўні [[1926]] г. забойца быў асуджаны да 10 гадоў зняволення. Знаходзячыся ў зняволенні, практычна адразу ж атрымаў прывілей - стаў начальнікам турэмнага клуба і атрымаў права вольнага выхаду ў горад з турмы. У [[1928]] г. Зайдер быў вызвалены з фармулёўкай "За прыкладныя паводзіны". Працаваў счэпшчыкам на жалезнай дарозе. Восенню [[1930]] г. быў забіты трыма ветэранамі дывізіі Катоўскага. У даследчыкаў ёсць падставы меркаваць, што ўсе "кампетэнтныя органы" размяшчалі інфармацыяй пра падрыхтоўку злачынства Зайдера. Забойства Катоўскага было выгадна канкурэнту ў дзяржаўнай улады (у інтрыгах Масквы). Забойцаў Зайдера дзяржаўная ўлада асудзіць не асмелілася. Легендарнаму камкору савецкай ўладай былі ўладкаваныя пышныя пахаванне, параўнальныя па пампезнасці з пахаваннем [[Уладзімір Ільіч Ленін|У. І. Леніна]]. Цела прыбыла на адэскі вакзал ўрачыста, акружанае ганаровай вартай, труна танула у колерах і вянках. У калоннай зале "окр.іспал.кома" да труны адкрылі "шырокі доступ ўсім працоўным". І Адэса прыспусціла жалобныя сцягі. У гарадах раскватаравання 2-га коннага корпуса далі салют з 20 гармат. 11 жніўня 1925 г. спецыяльны жалобны цягнік даставіў труну з целам Катоўскага ў Бірзулу. На пахаванне Катоўскага ў Бірзулу прыбылі вядомыя ваенныя лідэры [[Сямён Міхайлавіч Будзённы|С. М. Будзённы]] і А. І. Ягораў, з [[Горад Кіеў|Кіева]] прыбылі камандуючыя войскамі Украінскай ваеннай акругі І. Э. Якір і адзін з кіраўнікоў украінскага ўрада - А. І. Буценко.

 

 

=== Літаратура ===