'''Дыякан''' ({{lang-el|διάκονος "служыцель"}}) - [[клір]]ык ў хрысціянстве, духоўная асоба. Дыякан і дзяк - гэта выдатныя паняцці.
Упершыню згадваюцца ў [[Біблія|Бібліі]] ў пасланнях [[Павел, апостал|апостала Паўла]]. У [[Багаслоўе|тэалагічнай]] навуцы (дагматыка) першая прыступка святога СакрамантуТаінства СвятарстваСвяшчэнства пасвячэння з трох магчымых (дыякан, [[прэсвітэр]], [[біскуп]]) у іерархіі Царквы (Касцёла). У яго абавязкі ўваходзіць быць у саслужэнні біскупам і прэсвітэрам пры наданні імі святых Сакрамантаў, набажэнствах. Самастойна не можа служыць, непасрэдна падпарадкоўваецца настаяцелю [[храм]]а, выконвае ўсе яго кананічныя распараджэнні. У перыяд фарміравання царкоўнай іерархіі ў II-III ст. н. э. у іх функцыі ўваходзіць нагляд за парадкам у рэлігійнай суполцы. Прыслужвае іншым з духавенства ў [[алтар]]ы, чытаюць [[Евангелле]] падчас набажэнстваў або прамаўляюць пропаведзь з дазволу прэсвітэра або біскупа. Гэтак жа, калі ў хрысціянскай суполцы больш за 700 вернікаў з блаславення старэйшага клірыка (прэсвітэра або епіскапа) у крайняй неабходнасці (з апраўданых прычынаў у кананічным парадку) - могуць адслужыць Паніхіду, Пахаванне, [[Акафіст]], Малебен, Вячэрню, Утрэню. А таксама - выкладаць у Нядзельнай школе.
* Фарміраванне дыяканаў адбываецца гэтак жа, як і іншых клірыкаў (прэсвітэраў з біскупамі) - у духоўнай [[Семінарыя|семінарыі]] або ў духоўнай [[Акадэмія|акадэміі]] (цалкам завершана адукацыя).
