[[Выява:House.of.parliament.victower.arp.750pix.jpg|250пкс|thumb|[[Вестмінстэрскі палац]], Вежа Вікторыі. Архітэктар [[Чарлз Бары]] пры ўдзеле [[Аўгустус П'юджын|Аўгустуса П'юджына]].]]
'''Нэаготыка''' — плынь у архітэктуры новага часу, якая характарызуецца вяртаннем да эстэтыкі і архітэктурных традыцыяў [[Гатычная архітэктура|готыкі]].
Першыя спробы выкарыстоўваць элементы готыкі ва ўпрыгожваньніўпрыгожванні будынкаў ды інтэр'ераў зьявілісяз'явіліся ў сярэдзіне [[18 стагоддзе|18 стагоддзя]] ў [[Англія|Англіі]]. Ідэі сапраўднага адраджэньняадраджэння гатычнай архітэктуры набываюць папулярнасьцьпапулярнасць толькі пачынаючы зьз сярэдзіны [[19 стагоддзе|19 стагоддзя]] і зьвязаныязвязаныя зьз імёнамі ангельцаўанглічан [[Аўгустус П'юджын|Аўгустуса П'юджына]] і [[Джон Раскін|Джона Раскіна]] і француза [[Эжэн Віале-лё-Дзюк|Эжэна Віале-лё-Дзюка]].
Уздым нэаготыкі ў архітэктуры адбываўся паралельна з узмацненьнемузмацненнем [[медыевалізм]]у ў астатніх галінах культуры.
Нэаготыка была асабліва распаўсюджаная да [[1930-я гады|1930-х]], але асобныя будынкі ў гэтым стылі ствараюцца і дагэтуль.
== Нэаготыка і псэўдаготыкапсеўдаготыка ==
Часам уводзіцца разьдзяленьнераздзяленне паміж тэрмінамі «псэўдаготыкапсеўдаготыка» (альбо «несапраўдная готыка») і «нэаготыка», якія ў іншых выпадках ўжываюць узаемазамяняльна. У выпадку такога раздзялення ''псэўдаготыкаюпсеўдаготыкаю'' называюць тыя з будынкаў, у якіх знешняе аздабленьнеаздабленне гатычнымі элементамі спалучаецца з негатычнай (напрыклад [[клясыцызмкласіцызм|клясыцыстычнайкласіцыстычнай]]) канструкцыяй, а часта таксама і інтэр'ерам. Многія будынкі ў Беларусі ў такой тэрміналёгіі трэба аднесці менавіта да псэўдаготыкіпсеўдаготыкі (напрыклад, мінскі [[касцёл УздзвіжаньняУзвышэння Святога Крыжа, (Мінск)|касцёл УздзвіжаньняУзвышэння Святога Крыжа]]<ref name="dziar">Гл. напр. Дзярновіч Алег, «Кальварыйскія могілкі ў Менску», Наша Ніва, 1998.</ref>)
