Барыс Львовіч Бразоль
Барыс Львовіч Бразоль (руск.: Борис Львович Бразоль; 31 сакавіка 1885 Палтава — 19 сакавіка 1963, Нью-Ёрк) — рускі пісьменнік і грамадскі дзеяч.
| Барыс Львовіч Бразоль | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 31 сакавіка 1885[1][2] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 19 сакавіка 1963[1][2] (77 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | мовазнавец, біёграф, перакладчык |
| Мова твораў | англійская |
Падчас Першай сусветнай вайны ў рускай ваеннай разведцы. Пасля рэвалюцыі — у эміграцыі. У 1920-я гады адзін з галоўных супрацоўнікаў Г. Форда пры падрыхтоўцы амерыканскага выдання «Сіёнскіх пратаколаў», а таксама шырокіх каментарыяў да іх («Міжнароднае яўрэйства», у 4 т.). Перадаваў грошы ад Форда на падтрымку нацыстаў у Германіі.
Асноўныя працы: «Жаночыя сілуэты ў рускай літаратуры» (СПб., 1907), «Крытычныя грані» (СПб., 1910), «Свет на ростані» (Бялград, 1922), «Матывы рускай рэлігійна-філасофскай свядомасці» (Нью-Ёрк, 1930), «Пушкін і Расія» (Нью-Ёрк, 1949), «Душэўная драма Гогаля» (1952).
Зноскі
- ↑ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ а б Boris Brasol // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
Літаратура
правіць- Святая Русь: Энциклопедический словарь русской цивилизации / сост. О.А. Платонов. — М, 2000. — 1040 с. ISBN 5-901364-01-5