Гісторыя Харватыі
Гісторыя Харватыі.
СтаражытнасцьПравіць
СярэднявеччаПравіць
З 7 ст. землі населеныя харватамі. Уласнае каралеўства створана ў 924, далучана да венгерскага ў 1102, з захоўваннем пэўнай аўтаноміі. Туркі захапілі Славонію ў 16 ст., паўночная частка вернута ў 1699 (гл. Карлавіцкая дамова).
Новы часПравіць
Харватыя дапамагла Аўстрыі падавіць венгерскае паўстанне 1848 — 1849, у выніку была выдзелена, разам з Славоніяй, у каронную зямлю Харватыя і Славонія, якая была вернута ў Венгрыю ў 1867.
Найноўшы часПравіць
У 1918 увайшла ў Каралеўства сербаў, харватаў і славенцаў. У выніку рэарганізацыі 1929 Харватыя і Славонія сталі Саўскім графствам, у 1939 былі аб'яднаны з Прымор'еўскім графствам у графства Харватыя. Пасля захопу Германіяй, была створана сатэлітная дзяржава Харватыя (1941 — 1945). У 1946 увайшла ў Федэратыўную Югаславію. 25.6.1991 абвясціла незалежнасць ад Югаславіі. Пачалася вайна з этнічнымі сербамі, якія было кантралявалі да 30% тэрыторыі Харватыі (гл. Сербска Краіна). Спыненне агню падпісана ў чэрвені 1992, ваенныя дзеянні ўзнавіліся ў 1993. Новае спыненне агню з сербамі Краіны падпісана 30.3.1994. У жніўні 1995 харвацкім войскам праведзены наступальныя аперацыі, у выніку занята большасць кантраляваных сербамі земляў. Падпісаны мірныя пагадненні з кіраўнікамі Босніі і Сербіі (14.12.1995). Апошні сербскі анклаў, Усходняя Славонія, вернуты пад харвацкі кантроль 15.1.1998.