Дваровыя сяляне
Дваровымі сялянамі называлі адзін з двух відаў прыгонных сялян, апроч паселеных ці цяглых сялян.
Дваровыя сяляне жылі пры двары памешчыкаў і выкарыстоўваліся ў якасці прыслугі — абслугоўвалі сядзібу памешчыка. Уласных сродкаў вытворчасці ў дваровых сялян не было. У якасці павіннасці дваровыя сяляне адбывалі паншчыну.
У Вялікім Княстве Літоўскім дваровыя і цяглыя сяляне існавалі з канца 14 стагоддзя і да часу скасавання прыгоннага права ў 19 стагоддзі, калі беларускія землі ўваходзілі ў склад Расійскай імперыі.
Літаратура
правіць- «Бялыніцкая даўніна», краязнаўчы альманах (дадатак да газеты «Паходня»), №2 (16), снежань 2007 г.
- Сацыяльна-палітычнае становішча беларускіх губерняў у канцы XVIII — першай чвэрці XIX ст.(недаступная спасылка)