Джон Акіі-Буа

Джон Акіі-Буа (англ.: John Akii-Bua; 3 снежня 1949, Ліра — 20 чэрвеня 1997, Кампала) — лёгкаатлет з Уганды, алімпійскі чэмпіён 1972 года ў бегу на 400 метраў з бар’ерамі. Стаў першым у гісторыі Уганды алімпійскім чэмпіёнам. Другое золата угандыйцы выйгралі толькі праз 40 гадоў на Гульнях у Лондане (Стывен Кіпротыч у марафоне).

Джон Акіі-Буа
Агульная інфармацыя
Пол	мужчынскі пол
Спецыялізацыя	лёгкая атлетыка
Нарадзіўся	3 снежня 1949(1949-12-03) Ліра, Паўночная вобласць[d], Уганда
Памёр	20 чэрвеня 1997(1997-06-20) (47 гадоў) Кампала, акруга Кампала[d], Цэнтральная вобласць[d], Уганда
Грамадзянства	Уганда
Рост	188 см
Вага	77 кг
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пачынаў сваю кар’еру як бягун на доўгія дыстанцыі. У 1970 годзе заняў 4-е месца на гульнях Брытанскай садружнасці ў бегу на 400 метраў з бар’ерамі, на наступны год у адным са спаборніцтваў паказаў найлепшы час сезона. На Алімпіядзе-1972 Акіі-Буа выйграў залаты медаль з сусветным рэкордам (47,82 с). У 1973 годзе выйграў золата, а ў 1978 годзе — бронзу на Панафрыканскіх гульнях.

Алімпіяду 1976 года вымушаны быў прапусціць з-за складанага становішча ва Угандзе. Прымаў удзел у маскоўскай Алімпіядзе на дыстанцыі 400 м і ў эстафеце 4 па 400 м, але не прайшоў далей папярэдніх забегаў.

Акіі-Буа працаваў афіцэрам паліцыі ў гады кіравання Ідзі Аміна, атрымліваў павышэнні і ўзнагароды (у прыватнасці, яму быў падараваны дом) за свае спартыўныя дасягненні, а таксама як прыклад лаяльнага ўраду прадстаўніка племя Лангэ. Пасля падзення рэжыму Аміна, Акіі-Буа ў 1979 годзе быў вымушаны эміграваць з сям’ёй у Кенію, далей — у Германію, дзе працаваў у кампаніі «Пума».

У 1980 годзе ўдзельнічаў у Алімпійскіх гульнях у Маскве. У 1983 годзе вярнуўся на радзіму, дзе быў адноўлены на ранейшай працы паліцэйскага і паралельна працаваў трэнерам.