Вікіпедыя

Лагер НКУС для нямецкіх ваеннапалонных № 410

Лагер НКУС для нямецкіх ваеннапалонных № 410 — лагер сістэмы ГУЛАГа, які дзейнічаў у горадзе Баранавічы ў 1945-49 гг[1]. У лагеры трымалі нямецкіх ваеннапалонных, якіх выкарыстоўвалі ў прымусовай працы на аднаўленне эканомікі СССР пасля Вялікай Айчыннай вайны. У лагеры маглі знаходзіцца і прадстаўнікі іншых нацыянальнасцяў, а таксама вайскоўцы з краін-саюзніц Германіі[2]. Як і выпадку з аналагічным лагерам пад Мінскам (№ 168) акрамя ваеннапалонных у лагеры маглі знаходзіцца цывільныя грамадзяне, прымусова вывезеныя з Германіі згодна з пастановай Дзяржкамітэта абароны ад 3 лютага 1945 г. і загадам НКУС СССР Л. Берыя ад 6 лютага 1945 г[3].

Асноўная інфармацыя пра лагер 410 знаходзіцца ў занальным дзяржаўным архіве г. Баранавічы, у тым ліку планы работы зняволенных і спецданясенні аб пабегах ваеннапалонных[4].

Гл. таксама

правіць

Зноскі

  1. ↑ Управление лагеря военнопленных № 410 Министерства внутренних дел СССР, г. Барановичи Барановичской области// Зональный государственный архив в г. Барановичи
  2. ↑ В. Черкасова ЗАЛОЖНИКИ ВОЙНЫ. После окончания боев ими остаются военнопленные// Белгазета 17.09.2001, № 36 (302)
  3. ↑ О. И. Усачёв. Лагерь военнопленных и мемориал в Масюковщине ч. 3 Архівавана 5 жніўня 2017.//Минск старый и новый
  4. ↑ Управление лагеря военнопленных № 410 Министерства внутренних дел СССР, г. Барановичи Барановичской области// Зональный государственный архив в г. Барановичи
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Лагер_НКУС_для_нямецкіх_ваеннапалонных_№_410&oldid=4017124"