Лакаматыўная каляска

Лакаматыўная каляска — асноўны элемент экіпажнай часткі лакаматыва, які ўяўляе сабой паваротную прыладу і служачы для перадачы вагі кузава лакаматыва на пуць. Асноўная перавага тележечных лакаматываў перад рамными — малая жорсткая колавая база, што паляпшае ўпісанне лакаматыва ў крывыя.

Челюстная каляска цеплавоза ТЭ3

Бесчелюстные каляскі цеплавозаў 2ТЭ116 і 2ТЭ116У

Будова

Асноўныя вузлы лакаматыўнай каляскі:

• Рама
• Колавыя пары — перадаюць вага лакаматыва непасрэдна на рэйкі
• Буксы — фіксуюць колавыя пары адносна рамы
• Рысорнае падвешванне — паглынае энергію вертыкальных паскарэнняў, якія ўзнікаюць пры праходжанні колавымі парамі розных няроўнасцяў шляхі, напрыклад рэйкавых стыкаў
• Цягавая перадача — для перадачы крутоўнага моманту ад першаснага рухавіка да колавым парам. Не ўсталёўваецца на бегунковых і якія падтрымліваюць калясках. У залежнасці ад тыпу перадачы на калясцы могуць устанаўлівацца:
  • Цягавыя электрарухавікі — на аўтаномных лакаматывах (цеплавозы, газатурбавозы) з электрычнай перадачай і на электравозах
  • Гідрамуфты і гідратрансфарматары
• Супрацьразгрузачныя прылады

Можна ўбачыць, што ў цэлым лакаматыўная каляска па канструкцыі аналагічная вагоннай, але мае і істотныя адрозненні, абумоўленыя тым, што ёй таксама даводзіцца ўспрымаць і высокія падоўжныя нагрузкі.

Літаратура

• Локомотивная тележка // Железнодорожный транспорт: Энциклопедия / Гл. ред. Н. С. Конарев. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1994. — С. 214. — ISBN 5-85270-115-7