Мані
Мані (216—273(276)) — персідскі прапаведнік, заснавальнік маніхейства. Нарадзіўся ў Вавілоніі, дзяцінства і юнацтва правёў у манастыры элкасітаў, дзе атрымаў рэлігійную адукацыю. Ва ўзросце 24 гадоў пачаў прапаведаваць новую рэлігію, якая, як ён лічыў, аб'яднае ўсе папярэднія рэлігіі. Шмат падарожнічаў па Персіі і яе ваколіцах (Індыі і Сярэдняй Азіі). Быў пісьменны, самастойна пісаў свае кнігі і ўпрыгожваў іх сваімі малюнкамі, за гэта атрымаўшы мянушку «Мастак». Забіты па ініцыятыве святароў афіцыйнай зараастрыйскай царквы. Дзень смерці Мані з'яўляецца галоўным маніхейскім святам (Бема).
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Yarshater E. Encyclopædia Iranica — Columbia University, 1982. — ISBN 978-1-56859-050-9 — ISSN 2330-4804 Праверана 24 сакавіка 2017.
| Мані | |
|---|---|
| 𐭌𐭀𐭍𐭉 𐭬𐭠𐭭𐭩 𐮋𐮀𐮌𐮈 𐫖𐫀𐫗𐫏 | |
 | |
| Род дзейнасці | багаслоў, пісьменнік, прарок, рэлігійны лідар |
| Дата нараджэння | 14 красавіка 216 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 2 сакавіка 274[1] (57 гадоў) ці 26 лютага 277[1] (60 гадоў) |
| Месца смерці | |
 Мані на Вікісховішчы | |