Міністэрства духоўных спраў і народнай асветы Расійскай імперыі

Міністэрства духоўных спраў і народнай асветы — міністэрства, якое існавала ў Расіі ў 1817—1824 гадах. Утворана шляхам аб'яднання міністэрста народнай асветы, Галоўнага ўпраўлення духоўных спраў Свяцейшага Сінода, Галоўнага ўпраўлення духоўных спраў замежных веравызнанняў.

Склад міністэрства:

• Дэпартамент духоўных спраў
  • 1 аддзяленне — справы грэка-расійскага веравызнання;
  • 2 аддзяленне — справы рымска-каталіцкага, грэка-ўніяцкага і армянскага веравызнанняў;
  • 3 аддзяленне — справы ўсіх пратэстанцкіх веравызнанняў;
  • 4 аддзяленне — справы яўрэйскага, мусульманскага і іншых веравызнанняў (акрамя ламаісцкага, пакінутага ў ведамстве Міністэрства замежных спраў).

• Дэпартамент народнай асветы
  • 1 аддзяленне — справы Галоўнага ўпраўлення вучылішчаў, Навуковага камітэта міністэрства, цэнзуры, выдання навучальнай літаратуры і наогул кнігавыдаўніцтва ў Расіі (у ім вёўся ўлік усіх выдадзеных кніг);
  • 2 аддзяленне — справы вучэбных акруг і ўніверсітэтаў, арганізацыя і кантроль за навучальным працэсам у навучальных установах;
  • 3 аддзяленне — справы Акадэміі навук, Акадэміі майстэрстваў, ліцэяў, Імператарскай публічнай бібліятэкі, навуковых таварыстваў, музеяў, друкарань і інш.;
  • 4 аддзяленне — гаспадарчыя і адміністрацыйныя справы міністэрства.

Міністрам духоўных спраў і народнай асветы ўвесь час існавання міністэрства быў А. М. Галіцын.