О-ната́цыя (ад ням.: Ordnung — парадак; таксама натацыя Бахмана-Ланда́у): спосаб запісу параўнальных велічынь лікаў. Запіс прапанаваны Паулем Бахманам (1894) і распаўсюджаны Эдмундам Ландау (1909).

Гл. таксама: амега-натацыя, тэта-натацыя, L-натацыя, асімптотыка.

O(x) правіць

Велічыня, азначаная як  , не большая па абсалютнай велічыні за  , дзе   ёсць нейкая пастаянная (зафіксаваная ў канкрэтных умовах):

 .

Іначай кажучы,   гэта канечная і адрозная ад нуля велічыня.

Напрыклад[1],

 .

Спосабы чытаць азначэнне O(x): «О-вялікае [ад ікс]», «парадак О [ад ікс]», «аднаго парадку [з ікс]».

o(x) правіць

Велічыня, азначаная як  , значна меншая за   (бясконца малая вышэйшага парадку за  ):

 

Напрыклад[2],

 .

Спосабы чытаць азначэнне o(x): «о-малое [ад ікс]», «бясконца малая вышэйшага парадку [за ікс]», «малая ў параўнанні [з ікс]».

Зноскі

  1. Канкрэтная матэматыка..., §9-2.
  2. Фіхтэнгольц..., §60, С.154–155.

Літаратура правіць

  • Конкретная математика. Основание информатики / Р. Грэхем, Д. Кнут, О. Паташник. М., 1998
  • Фихтенгольц, Г.М. Курс дифференциального и интегрального исчисления. Т.1. М., 2003.