Сонечнае зацьменне 11 студзеня 1842 года
Сонечнае зацьменне 11 студзеня 1842 года — кольцападобнае сонечнае зацьменне 119 сараса[1].
| Сонечнае зацьменне 11 студзеня 1842 | |
|---|---|
 Карта | |
| Класіфікацыя | |
| Тып | Кольцападобнае |
| Сарас | 119 |
| Гама | -0.8882 |
| Велічыня | 0.9151 |
| Максімум зацьмення | |
| Працягласць | 375 с. (6 хв. 15 с.) |
| Каардынаты | 75°48′ пд. ш. 1°24′ у. д.HGЯO |
| Шырыня ценю | 710 км |
| Час (UTC) | |
| Найбольшая фаза | 16:25:41 |
| Спасылкі | |
| Каталог # (SE5000) | 9144 |
Зацьменне мела велічыню 0,9151 і дасягнула свайго максімуму ў 16:25:41 UTC у пункце з каардынатамі 76° пд. ш. 1° у. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 6 хв. 15 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 710 км[1].
Зацьменне 11 студзеня 1842 года стала 1-ым сонечным зацьменнем у 1842 годзе і 104-ым у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 16 жніўня 1841 года, наступнае — 8 ліпеня 1842 года[1].
Гл. таксама
правіцьЗноскі
правіць- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
