Спуск суднаў
Спуск су́днаў — тэхналагічны працэс у суднабудаванні і рамонце суднаў. У працэсе спуску корпус судна, які першапачаткова знаходзіцца на беразе (або ў доку), перамяшчаецца ў ваду.
Кіруемы спуск правіць
Перасоўванне судна ажыццяўляецца пры дапамозе дапаможных прылад і механізмаў. У гэтым выпадку персанал, які ажыццяўляе спуск, мае магчымасць рэгуляваць хуткасць перамяшчэння судна. Для кіраванага спуску выкарыстоўваюць:
- Сліпы;
- Плывучыя докі;
- Сухія докі;
- Пнеўматычныя ролік-мяшкі[1];
- Пад’ёмныя краны (толькі для малых суднаў).
Некіруемы спуск правіць
Некіравальны спуск ажыццяўляюць са стапеляў. Пры некіравальным спуску судна перамяшчаецца пад дзеяннем сілы цяжару.
Адрозніваюць падоўжны (судна рухаецца ўздоўж сваёй падоўжнай восі) і папярочны (судна рухаецца ўздоўж папярочнай восі) віды спуску.
Працэс спуску са стапеля падзяляюць на наступныя этапы:
- Ад пачатку руху па стапелю да ўваходу спускавой прылады ў ваду. На судна дзейнічаюць сіла цяжару, сіла інэрцыі і сіла ўзаемадзеяння спускавой прылады са спускавымі дарожкамі стапеля;
- Ад моманту ўваходу спускавой прылады ў ваду да пачатку ўсплывання або перакульвання. У дадатак да паказаных вышэй сілаў на корпус судна і спускавую прыладу пачынае дзейнічаць гідрадынамічная сіла;
- Ад пачатку ўсплывання або перакульвання да спынення кантакту з стапелем;
- Ад спынення кантакту з стапелем да поўнага прыпынку судна адносна берага. На гэтым этапе для прыпынку судна, як правіла, выкарыстоўваюць дапаможныя прылады — драг і якары.
-
Судна на стапелю да спуску
-
2 этап спуску
-
3 этап спуску
-
4 этап спуску
-
Спуск
Зноскі
Літаратура правіць
- Александров В. Л., Арью А. Р., Ганов Э. В., Догадин А. В., Лейзерман В. Ю., Роганов А. С. Технология судостроения. — Профессия , 2003 г 342 стр.
- Семенов-Тянь-Шанский В. В. Статика и динамика корабля. — Л., Судпромгиз, 1960.