Франчэска V д’Эстэ
Франчэска V д’Эстэ (італ.: Francesco V; 1 чэрвеня 1819, Модэна — 20 лістапада 1875, Вена) — герцаг Модэны ў 1846—1859 гадах, сын Франчэска IV і Марыі Беатрычэ Савойскай.
Франчэска V д’Эстэ | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
італ.: Francesco V | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Франчэска IV д’Эстэ | ||||||
Пераемнік | Аб'яднанае каралеўства Італія | ||||||
Нараджэнне |
1 чэрвеня 1819 |
||||||
Смерць |
20 лістапада 1875 (56 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Д’Эстэ | ||||||
Бацька | Франчэска IV д’Эстэ | ||||||
Маці | Марыя Беатрычэ Савойская | ||||||
Жонка | Адэльгунда Баварская | ||||||
Дзеці | Archduchess Anna Beatrice of Austria-Este[d][1] | ||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Працягваў палітыку бацькі. Падчас рэвалюцыі 1848 года бег у сакавіку 1848 года са сваіх уладанняў. Улада Франчэска V была адноўлена аўстрыйскімі войскамі.
У 1859 годзе, пасля таго як насельніцтва герцагства падчас плебісцыту выказалася за далучэнне да Сардзінскага каралеўства, Франчэска V выехаў у Вену, захапіўшы ўсю казну, частку бібліятэкі, карцінную галерэю, манет, мэблі і дыванаў з палаца. Усё гэта дало магчымасць яму жыць у Аўстрыі, ні ў чым не маючы патрэбы.
Са смерцю Франчэска V у 1875 годзе лінія Габсбургаў-Эстэ спынілася. Тытул «эрцгерцаг Аўстрыйскі-Эстэ» і велізарная спадчыну дасталіся 12-гадоваму пляменніку Франца Іосіфа I Францу Фердынанду, які ў 1896 годзе стаў спадчыннікам аўстрыйскага прастола і ў 1914 годзе забіты ў Сараеве.
Зноскі
- ↑ Lundy D. R. The Peerage
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Франчэска V д’Эстэ