Шчыты-Неміровічы
Шчыты, Шчыты-Неміровічы — шляхецкі род герба «Ястрабец». Адгалінаванне з канца XV стагоддзя роду Неміровічаў.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/01/Jastrz%C4%99biec_herb.svg/220px-Jastrz%C4%99biec_herb.svg.png)
Сыны Якуба Неміровіча назваліся па прыдомку бацькі Шчытамі або Шчытовічамі, часам дадавалі прозвішча Неміровіч. Прыдомак яны прынялі, відаць, праз неабходнасць адрозніваць сябе ад іншых Неміровічаў. Ян Якубавіч, унук Андрэя, жыў у адзін час Янам Якубавічам Шчытом, і ідэнтыфікаваць іх па ідэнтычных імёнах па бацьку для сучаснікаў было цяжка. Відаць, старэйшым з братоў Шчытовічаў быў Ян, бо ён раней за іншых згадваецца ў крыніцах і раней за ўсіх памёр[1].
У XVI—XVII стагоддзях згаслі тры з чатырох галін сыноў Яна Няміры, працягнула існаваць галіна Шчытоў-Неміровічаў.
З сярэдзіны XVII стагоддзя род стаў вяртацца на палітычную сцэну пры Юстыніяне Шчыце-Неміровічу (пам. 1677), які займаў пасады падкаморага і падваяводы полацкага. Ад яго сыноў паходзяць чатыры галіны роду:
- Кажан-Гарадоцкая, назва паходзіць ад мястэчка Кажан-Гарадок, нашчадкі Яна Крыштафа Шчыта-Неміровіча і ягоных сыноў Юзафа і Крыштафа;
- Юхавіцкая, сядзіба ў Юхавічах, нашчадкі мсціслаўскага кашталяна Юзафа Шчыта-Неміровіча, згасла ў канцы XVIII стагоддзя;
- Таболкаўская, адбываецца ад вёсак Таболкі і Юстыянава, нашчадкі полацкага гараднічага Канстанціна Шчыта-Неміровіча, згасла ў канцы XIX стагоддзя;
- Вярхоўская, сядзіба ў Вярхоўі, нашчадкі полацкага ротмістра Адама Шчыта-Неміровіча.
Крыніцы
правіць- ↑ Jaszczołt 2015, s. 175—250.
Літаратура
правіць- T. Jaszczołt, Ród Niemiry z Wsielubia — Niemirowiczowie i Szczytowie herbu Jastrzębiec do połowy XVI wieku, [w:] Unia w Horodle na tle stosunków polsko-litewskich, S.Górzynski (red.), Wydawnictwo DiG, Warszawa 2015, s. 175—250
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Шчыты-Неміровічы