Species plantarum
Species plantarum («Віды раслін») — праца ў двух тамах, напісаная Карлам Лінеем (1707—1778). Апублікавана ўпершыню ў маі 1753. Дата апублікавання Species plantarum, 1 мая 1753 года, прынятая за зыходны пункт батанічнай наменклатуры.
Стандартнае пазначэнне назвы кнігі пры выкарыстанні ў наменклатурных цытатах — Sp. Pl.
Агульная інфармацыя
правіцьПоўная назва працы — Species plantarum, exhibentes plantas rite cognitas, ad genera relatas, cum differentiis specificis, nominibus trivialibus, synonimis selectis, locis natalibus, secundum systema sexuale digestas — «Віды раслін, што прадстаўляюць спазнаныя па звычаі расліны, аднесеныя да родаў, са спецыфічнымі (краявіднымі) адрозненнямі, звычайнымі назвамі, абранымі сінонімамі, месцамі нараджэння, размеркаваныя згодна з палавой сістэмай».
Менавіта выхад гэтай кнігі стаў асноватворным для навуковай батанічнай наменклатуры ў яе сучасным разуменні.
Гістарычнае значэнне кнігі складаецца ў наступным:
- У ёй змяшчаецца апісанне ўсіх раслін, вядомых у той час.
- З дапамогай кнігі нават непрафесіянал на падставе колькасці тычынак і песцікаў мог вызначыць месца разгляданай расліны ў так званай палавой сістэмы раслін, прапанаванай Лінеем.
- Для кожнага віду ў кнізе прыведзена імя, якое складаецца з дзвюх частак. Паслядоўна ужытая ў кнізе бінамінальная наменклатура дазволіла аддзяліць абмеркаванне пытанняў наменклатуры (гэта значыць пытанняў таго, як называць таксоны) ад пытанняў таксанаміі (гэта значыць пытанняў пра тое, якім чынам таксоны класіфікаваць).