Уладзімір Пятровіч Дзем’яновіч

беларускі дзяржаўны дзеяч, міністр гандлю БССР

Уладзі́мір Пятро́віч Дзем’яно́віч (15 красавіка 1938, в. Асташын Навагрудскага павета2006) — беларускі дзяржаўны дзеяч, міністр гандлю БССР (1990—1991).

Уладзімір Пятровіч Дзем’яновіч
Сцяг Міністр гандлю БССР
25 ліпеня 1990[1] — 8 жніўня 1991
Кіраўнік урада Вячаслаў Кебіч
Папярэднік Мікалай Петрушкевіч
Пераемнік пасада скасаваная
Нараджэнне 15 красавіка 1938(1938-04-15)
Смерць 2006
Адукацыя
Дзейнасць дзяржаўны служачы
Узнагароды
Ордэн «Знак Пашаны» медаль «Ветэран працы»
бронзавы медаль ВДНГ Ганаровая грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР

Біяграфія правіць

Скончыў Навагрудскі гандлёва-эканамічны каледж (1957), Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі імя. В. У. Куйбышава (1965).

З 1957 года працаваў прадаўцом Баранавіцкага гархарчапрамгандлю, праходзіў службу ў радах Савецкай Арміі.

Пасля заканчэння інстытута ў 1965 годзе працаваў у апараце Міністэрства гандлю БССР інспектарам, старшым інспектарам, намеснікам начальніка ўпраўлення арганізацыі гандлю. З 1971 года быў прызначаны намеснікам, а з мая 1975 года начальнікам упраўлення гандлю Мінскага гарвыканкама.

З верасні 1979 года быў прызначаны начальнікам упраўлення гандлю Мінскага аблвыканкама, у сакавіку 1983 года пастановай Савета Міністраў БССР прызначаны на пасаду намесніка міністра гандлю БССР.

У лістападзе 1988 года быў прызначаны начальнікам аддзела гандлю Дзяржплана БССР і зацверджаны членам Дзяржплана БССР.

Пастановай Вярхоўнага Савета БССР ад 25 ліпеня 1990 года №179 XII быў абраны і зацверджаны Міністрам гандлю БССР. Праз год падаў у адстаўку і да 26 верасня 1995 заставаўся намеснікам Міністра гандлю Рэспублікі Беларусь. Да свайго выхаду на пенсію ў сакавіку 2001 года ўзначальваў «Гандлёвы Дом на Нямізе».

Узнагароды правіць

Зноскі

Спасылкі правіць