Энеты

Энеты, таксама генеты, венеты (стар.-грэч.: γιενετοι, γενετοι) † — старажытны народ у Малой Азіі, саюзнікі тэўкраў у вайне з ахейцамі.

Энеты †
Агульная колькасць
Рэгіёны пражывання	Малая Азія
Мова
Рэлігія
Блізкія этнічныя групы

Гамер

Фактычна адзінай сапраўднай гістарычнай крыніцай існавання энетаў з’яўляецца "Іліяда" Гамера. Сярод іншых саюзнікаў Троі ён узгадваў правадыра Пілемена, які прывёў з сабою племя энетаў з Пафлагоніі, дзе "ёсць статкі дзікіх мулаў".

Страбон

Страбон звярнуўся да праблемы існавання энетаў у сувязі з выяўленнем паходжання венетаў Адрыятыкі. У яго час венеты лічыліся прамымі нашчадкамі энетаў, якія пасля паражэння тэўкраў перасяліліся ў Фракію, а потым далей на захад. Страбон заўважыў, што атаясненне венетаў з энетамі адбылося толькі дзякуючы падабенству назвы. Сам ён лічыў венетаў Адрыятыкі сваякамі венетаў з Арморыкі. Ён наракаў на адсутнасць у яго час тапонімаў з найменнем энетаў у Малой Азіі і меркаваў, што частка энетаў павінна была застацца на радзіме і ўвайсці ў склад кападакійцаў.

Сучаснасць

Нягледзячы на поўную адсутнасць археалагічных сведчанняў і ясных лінгвістычных доказаў, у сучаснай навуковай і калянавуковай літаратуры энетаў часцяком узгадваюць, калі імкнуцца даказаць малаазіяцкае паходжанне не толькі венетаў Адрыятыкі, але нават венедаў Усходняй Еўропы.