Іаан Дунс Скот

Іаан Дунс Скот (англ.: Duns Scotus), каля 1266, Дунс, каля г. Берык-апон-Туід, Шатландыя — 8 лістапада 1308, Кёльн) — сярэдневяковы тэолаг, філосаф. Заснавальнік новай францысканскай школы.

Дунс Скот
Duns Scotus
Імя пры нараджэнні:	англ.: John Duns
Дата нараджэння	1265 ці 1266
Месца нараджэння	Дунс[d], Duns[d], Berwickshire[d], Скотыш-Бордэрс[d], Шатландыя, Вялікабрытанія
Дата смерці	8 лістапада 1308
Месца смерці	Кёльн, Кёльнскае курфюрства, Куррэйнская імперская акруга[d], Свяшчэнная Рымская імперыя
Месца пахавання	Church of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary in Cologne[d]
Краіна:	Шатландскае каралеўства
Месца працы	Парыжскі ўніверсітэт
Альма-матар:	Каледж Мёртан[d] Оксфардскі ўніверсітэт
Школа/традыцыя:	схаластыка
Значныя ідэі:	індэтэрмінізм
Аказалі ўплыў:	Уільям дэ Ла Сак
Іаан Дунс Скот на Вікісховішчы

Вучыўся і выкладаў у Оксфардзе, Парыжы, Кёльне. Яго вучэнне (скатызм) процістаяла дамініканскай схаластыцы — тамізму. Імкнуўся аддзяліць філасофію ад тэалогіі, розум ад веры, даказваў немагчымасць рацыяналістычнага абгрунтавання тэалагічных ідэй стварэння з нічога. Адно з цэнтральных палажэнняў яго вучэння — свабода волі, сцвярджаў прымат волі над інтэлектам. У пазнанні лічыў галоўнай пачуццёвую інтуіцыю, на аснове якой інтэлект стварае індывідуальныя вобраз рэчы, у працэсе абстракцыі ўтвараецца агульнае паняцце.