Імперыя Мау́р’яў — старажытная індыйская дзяржава ў 317—180 гадах да н.э. са сталіцай у Паталіпутры.

Імперыя Маур’яў пры Ашоку.

Дзяржава Маур’яў стала гістарычна значнай неўзабаве па паходаў Аляксандра Македонскага як вынік барацьбы першага маўр’яўскага ўладара-заснавальніка Чандрагупты з царамі Нанда. Чандрагупта, вядомы грэчаскім аўтарам як Сандракот, спрабаваў прыцягнуць Аляксандра Македонскага на свой бок, але без поспеху, і пашыраў сваю дзяржаву без удзелу грэкаў.

Створаная Чандрагуптам імперыя Маур’яў была ў сталым кантакце з Селеўкідамі і грэка-бактрыйскім царствам.

Імперыя Маур’яў дасягнула найвышэйшага росквіту пры Ашоку, які падпарадкаваў велізарную тэрыторыю з насельніцтвам каля 40 000 000 чалавек (20 % ад агульна сусветнага) і распаўсюдзіў будызм.

Імперыя распалася праз 50 гадоў пасля смерці Ашокі ў выніку змовы Шунга, калі на частцы яе тэрыторыі пачала ўладарыць іншая дынастыя.

Уладары дзяржавы

правіць

Літаратура

правіць
  • Индия в магадхско-маурийскую эпоху // История Индии (краткий очерк) / Антонова К. А., Бонгард-Левин Г. М., Котовский Г. Г. — М.: «Мысль», 1973. — 558 c., 18 л. илл.
  • Лелюхин Д. Н. Структура державы Маурьев по сведениям эдиктов Ашоки // Вестник древней истории № 2, 1998.

Спасылкі

правіць