Авуляцыя (ад лац.: Ovulla — яечка) — з’ява, якая ўяўляе сабой выхад яйцаклеткі (аацыта другога парадку) з яечніка ў поласць цела ў выніку разрыву спелага фалікула. З поласці цела яйцаклетка трапляе ў яйцавод (у жанчыны фалопіевы трубы), дзе адбываецца апладненне. Біялагічны сэнс авуляцыі складаецца ў вызваленні яйцаклеткі ад фалікула для яе апладнення і далейшай транспарціроўкі па палавых шляхах самкі.

Літаратура правіць

  • R. Lüllmann-Rauch: Histologie. 1. Auflage. Thieme, Stuttgart 2003. S.417-445. ISBN 3-13-129241-5