Аграф (упрыгажэнне)

Аграф^[1] (ад старафр.: agrafe — «заціск, сашчэпка, кручок») — мацаванне, якое выконвалася звычайна ў выглядзе пласціны, вянка, разеткі з кручком і пятлёй. Часам выраблялася з каштоўных металаў — золата, срэбра з рэльефным дэкорам, чаканкай, эмаллю. У адрозненне ад антычных фібул, сярэднявечны аграф уяўляў сабой не заколку, а зашпільку, спражку^[2].

У Старажытнай Русі аграф — гэта запон з каштоўнымі камянямі, эмалямі, філігранню (руск.) (бел.. У далейшым такія зашпількі сталі выкарыстоўваць у якасці упрыгажэнняў галаўных убораў і іншых дэталяў касцюма^[3].

Зноскі

↑ Лазука, Барыс Андрэевіч. Слуцкія паясы і еўрапейскі тэкстыль XVIII стагоддзя. Малы лексікон / Б. А. Лазука; [фота: Б. А. Лазука, М. П. Мельнікаў]. ― Мінск : Беларусь, 2015. — 170, [2] с. : каляр. іл., партр. ; 30 см. Фактычная дата выхаду ў свет ― 2014. ― Бібліяграфія: с. 170―171.
↑ Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства 2010, с. 83.
↑ Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства 2010, с. 84.

Літаратура

Власов В. Г. (руск.) (бел.. Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства. — СПб.: Азбука-классика, 2010. — Т. 1. — С. 83—84. — ISBN 5-352-01119-4.

[1] Лазука, Барыс Андрэевіч. Слуцкія паясы і еўрапейскі тэкстыль XVIII стагоддзя. Малы лексікон / Б. А. Лазука; [фота: Б. А. Лазука, М. П. Мельнікаў]. ― Мінск : Беларусь, 2015. — 170, [2] с. : каляр. іл., партр. ; 30 см. Фактычная дата выхаду ў свет ― 2014. ― Бібліяграфія: с. 170―171.

[FOOTNOTEНовый_энциклопедический_словарь_изобразительного_искусства201083-2] Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства 2010, с. 83.

[FOOTNOTEНовый_энциклопедический_словарь_изобразительного_искусства201084-3] Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства 2010, с. 84.

[1]

[2]

[3]