Адваро́тная фу́нкцыя — функцыя, якая абарачае вызначаную функцыю: калі функцыя f ад аргумента x дае значэнне y, то яе адваротная функцыя g ад y дае x, г. зн. f(x) = y, і g(y) = x. Коратка гэта можна запісаць так: g(f(x)) = x.
Функцыю, адваротную да функцыі f, звычайна абазначаюць як f −1.
Функцыя, для якой існуе адваротная функцыя, называецца абарачальнаю.
Каб знайсці адваротную функцыю, трэба развязаць ураўненне адносна . Калі яно мае больш чым адзін корань, то функцыі, адваротнай да , не існуе. Такім чынам, функцыя абарачальная на прамежку тады і толькі тады, калі на гэтым прамежку яна ін'ектыўная.
Для непарыўнай функцыі выразіць з ураўнення можна ў тым і толькі тым выпадку, калі функцыя манатонная (см. тэарэма пра няяўную функцыю). Тым не менш, непарыўную функцыю заўсёды можна абярнуць на прамежках яе манатоннасці. Напрыклад, з'яўляецца адваротнаю да на , хоць на прамежку адваротная функцыя іншая: .