Выратаванне (хрысціянства): Розніца паміж версіямі

'''Выратаванне''' ({{lang-el|Σωτηρία}}, {{lang-lat|Salus}}) - у [[Хрысціянства|Хрысціянстве]] пажаданы стан чалавека, якое характарызуецца збавеннем ад зла — як маральнага («рабства граху», Рым.7:14), так і фізічнага (пакут і самой смерці). Выратаванне з'яўляецца канчатковай мэтай рэлігійных высілкаў чалавека і вышэйшым дарункам з боку Бога.

Згодна Хрысціянства перадумовы выратавання складаюцца адносна агульнага стану чалавецтва. Людзі па сваёй сутнасці заганныя, асуджаны на маральную пагібель, а таксама на фізічныя пакуты і смерць. [[Біблія]], якая паказвае погляд хрысціянства на праблему выратавання чалавека, вучыць, што прычына гэтага стану – грэшнасць чалавецтва. [[Павел, апостал|Апостал Павел]] падагульняе гэту думку ў сваім [[Рымлянам|лісце да Рымлян]], калі ён кажа: “...''бо ўсе зграшылі і пазбаўлены славы Божай,''” (Рым 3:23), а пасля вызначае наступствы грэшнасці: “''Бо расплата за грэх - смерць,''” (Рым 6:23). У [[Яна, 1-ы ліст|першым лісце Апостала Яна]] даецаа вызначэнне граху: “''Кожны, хто робіць грэх, робіць і беззаконне; і грэх ёсць беззаконне.''” (1 Ян 3:4). У кнізе Ісайі падрабязна тлумачыцца, як грэх уплывае на чалавецтва і чаму ён прыводзіць да смерці: “''А беззаконні вашыя зрабілі падзел паміж вамі і Богам вашым, і грахі вашыя адварочваюць аблічча Яго ад вас.''” (Іс 59:2).

 

 

“''Бо так палюбіў Бог свет, што аддаў Сына Свайго Адзінароднага, каб кожны, хто верыць у Яго, не загінуў, а меў жыццё вечнае.'' ” (Ян 3:16)

[[Катэгорыя:Хрысціянства]]