Леанід Іванавіч Пранчак: Розніца паміж версіямі

'''Леанід Пранчак''' ({{ДН|12|11|1958}}, в. [[Пранчакі]] [[Ляхавіцкі раён|Ляхавіцкага раёна]] [[Брэсцкая вобласць|Брэсцкай вобласці]]) — беларускі паэт.

Скончыў [[Інстытут журналістыкі БДУ| факультэт журналістыкі]] [[Беларускі дзяржаўны універсітэт|Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта]] ([[1981]]). Пасля заканчэння ўніверсітэта — малодшы рэдактар [[Горад Магілёў|Магілеўскага]] абласнога радыё. З [[1983]] г. — у Рэспубліканскім штабе студэнцкіх атрадаў.

Пазней вучыўся з аспірантуры Інстытута сусветнай літаратуры АН [[СССР]], працаваў у тэатры-студыі "«Верасы"», дзяржаўным канцэртным аркестры Беларусі. У 1994-19951994—1995 гадах - — уласны карэспандэнт газеты "«Рэспубліка"» ў [[ЗША]]. У 1997-? гадах - — мастацкі кираўніккіраўнік Тэатра-студыі беларускай эстрады.

Першы верш апублікаваў у [[1973]] г. (газета «Піянер Беларусі»). Сааўтар калектыўнага зборніка вершаў «Лагодны прамень раніцы», [[1988]]), аўтар кніг вершаў «Першапутак» (1988), «Дзяўчына беларуска» (1993), мастацка-дакументалньай кнігі «БлеарускаяБеларуская Амерыка» (1994), кнігі выбраных вершаў «Біблія для каханай» (2000).

Больш за 200 вершаў паэта пакладзены на музыку. Найбольш вядомы з іх "«Даставай Язэп гармонік"», "«Пад зоркай Пагоні"», "«Каля Чырвонага касцёла"», "«Адзінокая жанчына"», "«Жыве Беларусь!"», "«Сумны таксафон"», "«Паклонніца"», "«Талака"», "«Цёмная пані"», "«Каханая"» і інш.

== У СецівеСпасылкі ==