Снарад: Розніца паміж версіямі

'''Снарад''' — сродак паразыпаражэння жывой сілы, матэрыяльнай часткі і ўмацаванняў суперніка, якоеякі выстрэльваецца з артылерыйскай [[гармата|гарматы]].

Большасць тыпаў сучасных артылерыйскіх снарадаў уяўляюць сабой асіметрычнае металічнае цела з плоскім дном, на якое ціснуць парахавыя газы, якія ўтвараюцца пры згаранні кідальнага зарада. Гэта цела можа быць суцэльным ці пустацелым, абцякальнай ці стрэлападобнай формы, несці карысную нагрузку ці не — усе гэтыя фактары (разам з унутранай будовай) вызначаюцца прызначэннем снарада. Гарматныя снарады канічнай формы былі ўпершыню ўжыты італьянскім артылерыстам Кавалі для вынайдзенай ім наразной гарматы ([[1845]]) і з распаўсюдам наразных гармат каля [[1860]] года цалкам выцеснілі ранейшыя гарматныя ядры. Пасля гэтага, снарады некалькі дзесяцігоддзяў яшчэ падпадзяляліся па інэрцыіінерцыі на «бомбы» і «гранаты», аднак ужо з часоў [[Першая сусветная вайна|Першай сусветнай вайны]] тэрмін «граната» замацаваўся за ручнымі гранатамі і снарадамі для [[гранатамёт]]а, «бомба» — за авіяцыйнымі бомбамі, а артылерыйскія снарады сталі зваць проста «снарадамі».