[[Image:Ihnacy Zaviša. Ігнацы Завіша.jpg|thumb|]]
'''Ігнацы Завіша''' (каля [[1690]] — [[{{ДС|16 жніўня]] [[|8|1738]]}}) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага княства Літоўскага]]. [[Вялікі мечнік літоўскі|Мечнік]] (з [[1730]]) і [[вялікі падкаморы літоўскі]] (з [[1734]]), [[маршалак надворны літоўскі]] (з [[1736]]).
Граф «на [[Бакшты|Бакштах]], [[Бярдычаў|Бярдычаве]] і [[Завішын]]е». Трымаў [[Менскае староства|Менскае]], [[Чачэрскае староства|Чачэрскае]], [[Хіславіцкае староства|Хіславіцкае]], [[Суміліскае староства|Суміліскае]] і [[Інтурскае староства|Інтурскае]] староствы<ref>[[Вячаслаў Насевіч]]. Завішы // ЭВКЛ С. 639.</ref>.
З шляхецкага роду [[Завішы|Завішаў]] гербу [[Лебедзь (герб)|Лебедзь]], сын [[Крыштоф Станіслаў Завіша|Крыштофа Станіслава]].
У [[1717]] г. бацька паслаў яго ў рыцарскую школу ў [[Дрэздэн]]е. У сваіх мемуарах пакінуў вельмі цікавыя звесткі пра тео, як праходзіла вучоба ў школе. Апрача тэорыі і практыкі фехтавання, коннай язды, замежных моў, гісторыі, механікі і геаметрыі, навучэнцы атрымлівалі веды па архітэктуры, маляванні і чарчэнні. Архітэктуру militaris выкладаў маёр Гер, архітэктуру civilis — капітан Лебенгольц; урокі перспектыўнага малюнку даваў прыдворны мастак Якаб Апельштаат<ref>Завіша памылкова падаў прозвішча мастака як Абфэльштэт. Без сумневу, меўся на ўвазе Хрысціян Якаб Апельштаат — Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Bd. 2: Antonio da Monza-Bassan / unter Mitw. von 300 Fachgelehrten hrsg. von U. Thieme und F. Becker. — Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1908. — [2], 600 s. — S. 38 — 39.</ref>. Пасля заканчэння гадавога курса навучання Ігнацы падараваў каменданту школы генералу Якубу Фрыдэрыку Флемінгу ўласнаручна выкананы малюнак Старога і Новага Дрэздана<ref>Pamiętniki Krzysztofa Zawiszy Wojewody Mińskiego (1666-17211666—1721) / wyd. z oryg. rękopismu i opatrzone przypiskami przez Juliana Bartoszewicza. — Warszawa: J. Zawisza, 1862. — [6], LXXIII, 438, [2] s., [2] k. tabl.: il. — S. 372 — 373372—373.</ref>.
Служыў у войску Вялікага княства Літоўскага, меў званне генерал-маёра кавалерыі. У [[1727]] ажаніўся з прадстаўніцай роду [[Агінскія|Агінскіх]] — Марцыбелай, дачкой ваяводы віленскага [[Казімір Дамінік Агінскі|Казіміра Дамініка Агінскага]].
У [[1732]] заснаваў базільянскі кляштар у [[Ляды|Лядах]]<ref>[[Аляксандр Ярашэвіч]]. [http://media.catholic.by/nv/n30/art4.htm Беззаганнае зачацце] // «[[Наша Вера]]», № 4 (30), 2004.</ref>, апекваўся ім<ref>[[Святлана Марозава|Марозава С. В.]] [http://pawet.net/library/history/bel_history/marozava/02/Уніяцкая_царква_Ў_этнакультурным_развіцці_Беларусі_(1596-1839_гады).html Уніяцкая царква Ў этнакультурным развіцці Беларусі (1596—1839 гады)]. — Гродна: ГрДУ, 2001.</ref>. Памёр без нашчадкаў<ref>[[Вячаслаў Насевіч]]. Завішы // ЭГБ С. 394.</ref>, а ягоныя маёнткі засталіся ў руках удавы<ref>[[Вячаслаў Насевіч]]. [http://vln.by/node/92 Тэрыторыя Чэрвеньскага раёна ў перыяд феадалізму] // Памяць/Чэрвенскі раён</ref>.
{{Зноскі}}
== Літаратура ==
* Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4.
* Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — 527 с.: іл. ISBN 985-11-0041-2.
{{DEFAULTSORT:Завіша Ігнацы}}
{{Надворныя маршалкі літоўскія}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Род Завішаў|Ігнацы]]
[[Катэгорыя:Старосты менскія]]
[[Катэгорыя:Маршалкі надворныя літоўскія]]
[[Катэгорыя:Старосты чачэрскія]]
[[Катэгорыя:Памерлі 16 жніўня]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1738 годзе]]
[[be-x-old:Ігнаці Завіша]]
|