Уга Чавес: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) Адхілена апошняя 1 змена (217.21.43.22) і адноўлена версія 1510062 JerzyKundrat |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 50:
Маці Чавеса спадзявалася, што сын стане святаром, а сам ён марыў аб кар'еры прафесійнага [[бейсбол|бейсбаліста]]. Захапленне бейсболам Чавес захаваў да канца жыцця. У дзяцінстве ён добра маляваў, і ў дванаццаць гадоў атрымаў сваю першую прэмію на рэгіянальнай выставе. У 1975 годзе ў званні [[младшы лейтэнант|младшага лейтэнанта]] скончыў Ваенную акадэмію Венесуэлы.
Служыў у паветрана-дэсантных частках, чырвоны бярэт дэсантніка стаў неад'емнай часткай яго іміджу. У 1982 годзе (па іншых дадзеных - падчас вучобы ў акадэміі) Чавес заснаваў з калегамі падпольную арганізацыю CАMACATЭ (абрэвіятура, складзеная з першых і другіх літар у назвах сярэдніх і малодшых афіцэрскіх чыноў). Пазней CАMACATЭ была ператворана ў Рэвалюцыйны баліварыянскі рух (ісп.: Movimiento Bolivariano Revolucionario), названы ў гонар героя лацінаамерыканскай вайны за незалежнасць [[Сімон Балівар|Сімона Балівара]].
Уга Чавес узначаліў паўстанне вайскоўцаў у Маракаі 4.2.1992. Капітуляваў з умовай, што яму дазволяць выступіць па тэлевізіі. Узяў на сябе адказнасьць за паўстанне. Праседзеў два гады ў вязніцы, пакуль ня быў памілаваны прэзідэнтам Рафаэлем Кальдэрам. == На чале краіны ==
Радок 56 ⟶ 58:
== Адносіны з Беларуссю ==
Уга Чавес лічыў [[Аляксандр Лукашэнка|Аляксандра Лукашэнку]] сваім саюзнікам і неаднаразова наведваў Беларусь,
У сувязі са смерцю Уга Чавеса Аляксандр Лукашэнка заявіў: «У асобе Уга Чавеса мы страцілі блізкага чалавека і лепшага сябра, які горача любіў Беларусь і заўсёды працягваў нам руку дапамогі ў цяжкую хвіліну»<ref>http://www.zvyazda.minsk.by/ru/issue/article.php?id=109535</ref>.
|