Вікіпедыя

Пётр Міхайлавіч Гаўрылаў: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Legobot (размовы | уклад)
61 787 правак
др Bot: Migrating 8 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q76144 (translate me)
др арфаграфія
Радок 37:
 
==Біяграфія==
Нарадзіўся 17<ref>Па [[Юліянскі каляндар|старому стылю]].</ref> ([[30 чэрвеня|30]]) чэрвеня [[1900]] года ў вёсцы Альведзіна [[Казанская губерня|Казанскай губерні]] [[Расійская Імперыя|Расійскай Імперыі]] (зараз [[Рэспубліка Татарстан]]) ў сялянскай сям'і. Бацька памёр яшчэ да яго нараджэння (па некаторымнекаторых дадзенымдадзеных - калі яму споўніўся 1 год). Ва узросце 15 гадоў адправіўся пяшком у [[Горад Казань|Казань]]. Працаваў у пякарні, пасля - на заводзе чорнарабочым.
 
Удзельнічаў ва ўсталяванні Савецкай улады ў Казані. У [[1918]] годзе добраахвотна уступіў у [[Чырвоная Армія|Чырвоную Армію]], ваяваў на франтах грамадзянскай вайны. Пасля вайны застаўся ў арміі. У [[1922]] уступіў у [[Камуністычная партыя Савецкага Саюза|ВКП(б)]]. У верасні [[1925]] скончыў Владзікаўказскую пяхотную школу. На Каўказе ажаніўся і ўсынавіў хлопчыка-сірату. У [[1939]] скончыў паскораны курс Ваеннай акадэміі імя М. У. Фрунзэ і сфарміраваў 44-ы стралковы полк, які ўдзельнічаў у [[Савецка-фінская вайна, 1939-1940|Фінскай кампаніі]].
 
У сакавіку [[1940]] полк направіўсянакіраваўся ў [[Латвія|Латвію]], а потым у саставе 42-й стралкоавйстралковай дывізіі быў перакінуты ў [[Заходняя Беларусь|Заходнюю Беларусь]]. У красавіку частка перадыслацыраваўся ў [[Брэст]].
===Абарона Брэсцкай крэпасці===
Пасля нападу немцаў на крэпасць [[22 чэрвеня]] [[1941]] года Гаўрылаў ўзначаліў групу байцоў з 1-га батальёна свайго палка і дробных разрозненых падраздзяленняў 333-га і 125-га стралковых палкоў, на чале якой арганізаваў абарону на ўчастку каля Паўночных варот і Усходняга форту Кобрынскага ўмацавання. Затым узначальваў гарнізон Усходняга форта, дзе з [[24 чэрвеня]] засяродзіліся ўсе абаронцы Кобрынскага ўмацавання. Усяго ў Гаўрылава было каля 400 чалавек з двумадзвюма зенітнымі прыладамі, некалькімі 45-мм гарматамі і чатырохствольным зенітным кулямётам.
 
Толькі 24 чэрвеня пасля жорсткіх баёў гітлераўцы авалодалі Паўночнымі варотамі.
Радок 49:
 
Застаўшыся адзін, [[23 ліпеня]] цяжка параненым трапляе ў палон. Па апісанні доктара Варановіча:
{{Пачатак цытаты}}Палонны маёр быў у поўнай камандзірскай форме, але ўся вопратка яго ператварылася ў лахманы, твар быў пакрытпакрыты парахавой сажай і пылам, аброс барадой. Ён быў паранены, знаходзіўся ў несвядомым стане і выглядаў знясіленым да крайнасці. Гэта быў у поўным сэнсе слова шкілет, абцягнуты скурай. Да якой ступені дайшло знясіленне, можна было меркаваць па тым, што палонны не мог нават зрабіць глытальнага руху: у яго не хапала на гэта сіл, і лекарам давялося ўжыць штучнае харчаванне, каб выратаваць яму жыццё. Але нямецкія салдаты, якія ўзялі яго ў палон і прывезлі ў лагер, распавялі лекарам, што гэты чалавек, у чыім целе ўжо ледзь-ледзь цяплілася жыццё, усяго гадзіну таму назад, калі яны пабачылі яго ў адным з казематаў крэпасці, у адзіночку прыняў з імі бой, кідаў гранаты, страляў з пісталета і забіў і параніў некалькіх гітлераўцаў.{{Канец цытаты|крыніца= ''Смірноў С. С.'' "Брэсцкая крэпасць", 1965.{{-1|<ref>{{кніга|аўтар=Смирнов С. С.|год=2000|загаловак=Брестская крепость|месца=Москва|выдавецтва=Раритет}}</ref>}}}}
Пасля на чатыры гады трапіў у палон. УртымліваўсяУтрымліваўся ў канцлагерах "Святыя крыжы" ([[Польшча]]), [[Хамельбург, канцлагер|Хамельбург]], [[Рэгенсбург, канцлагер|Рэгенсбург]], [[Дахау, канцлагер|Дахау]].
===Пасля вайны===
Пасля вызвалення з нямецкага палону П. М. Гаўрылава выключылі з [[Камуністычная партыя Савецкага Саюза|ВКП(б)]], з прычыны страты партбілета. Аднак, адноўлены ў ранейшым вайсковым званні, восенню [[1945]] года ён быў прызначаны начальнікам савецкага лагера для японскіх ваеннапалонных у [[Сібір|Сібіры]], дзе атрымаў некалькі падзяк па службе (лічыцца, што ён прадухіліў эпідэмію [[тыф]]у сярод японскіх ваеннапалонных, а таксама перарываў злоўжыванні з боку японскіх афіцэраў <ref name="hero"> [http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=484 Гаўрылаў Пётр Міхайлавіч] / / Патрыятычны інтэрнэт-праект "[[Героі краіны, інтэрнэт-сайт| Героі Краіны]]".</ref>).
Радок 64:
Пётр Міхайлавіч Гаўрылаў памёр у Краснадары [[26 студзеня]] [[1979]] годзе. Ён быў пахаваны з воінскімі ўшанаваннямі на гарнізонных мемарыяльных могілках [[Горад Брэст|Брэста]].
 
[[File:Tomb of the defender of the Brest Fortress the Hero of the Soviet Union, Peter Gavrilov..JPG|200px|right|thumb|Надмагільны помнік на ГарнізонныxГарнізонных могілках у Брэсце.]]
==Памяць==
* Імем Гаўрылава названы вуліцы ў [[Казань| Казані]], [[Горад Брэст|Брэсце]], [[Краснадар]]ы і Пестрацах.
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Пётр_Міхайлавіч_Гаўрылаў"