Кароль Вырвіч: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
EmausBot (размовы | уклад)
др Робат перанёс 2 міжмоўных спасылак да аб'екта d:Q7731900 на Wikidata
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
[[File:Karol Wyrwicz.jpg|thumb|Кароль Вырвіч]]
'''Кароль ВЫРВІЧВырвіч''' ({{ДН|2|11|1717}} — {{ДС|6|6|1793}}, [[Варшава]]) — педагоггісторык, філосафгеограф, педагог.
 
Нарадзіўся ў [[Браслаўскі павет|Браслаўскім павеце]] ў беднай шляхецкай сям’і. Першапачатковую адукацыю атрымаў у езуіцкіх калегіумах [[Пінск]]а і Дынабурга,[[Дынабург]]а. потымВучыўся скончыўў ВіленскуюВіленскай акадэмію.акадэміі У([[1737]]—[[1740]], 1757 г[[1742]]—[[1746]]). прызначаныУ прафесарам[[1734]] Варшаўскагауступіў Калегіуму Нобіліумордэн езуітаў, узорнайз на[[1745]] тойксёндз. часВыкладаў навучальнайу установыПінскім, дзе вучыліся сыны магнатаўКрожскім і багатайНовагародскім шляхтыезуіцкіх калегіумах. ПазнейУ Вырвіч[[1751]]—[[1757]] стаўпрыватны рэктарамнастаўнік гэтага калегіума, прымаў актыўны ўдзелГільзенаў у рэформеДынабургу езуіцкіхі навучальных устаноўПолацку, уваходзіўнаведаў уз бліжэйшаеімі акружэннеФранцыю, караляГаландыю [[Станіслаў Аўгусті Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]]Германію. Аўтар двух падручнікаў на французскай мове.
 
З [[1757]] г. выкладаў [[Этыка|этыку]] і гісторыю ў Калегіум нобіліум у Варшаве (узорная на той час навучальная установа, дзе вучыліся сыны магнатаў і багатай шляхты). Пазней, у [[1762]]—[[1776]], стаў рэктарам гэтага калегіума. У [[1760]]—[[1761]] пракуратар Мазавецкай правінцыі ордэна езуітаў.
 
Зрабіў значны ўклад у рэфармаванне школьнай сістэмы езуітаў. З уступленнем на трон Станіслава Аўгуста Панятоўскага (1764) увайшоў у бліжэйшае акружэнне караля. Пасля скасавання ордэна езуітаў (1773) у [[1775]]—[[1791]] абат гебдоўскі. Супрацоўнічаў з гісторыкам Ф. Лойкам, у абвяржэнні «гістарычных аргументаў» суседніх дзяржаў, якімі тыя абгрунтоўвалі свае прэтэнзіі на землі Рэчы Паспалітай. Выдатны географ, узняў геаграфічную навуку Рэчы Паспалітай на высокі ўзровень. Аўтар абагульняльных геаграфічных прац «Сучасная геаграфіч» («Geografia czasów teraźniejszych», забаронена да продажу паводле патрабавання расійскага пасла М. В. Рапніна; 2 выданне было зроблена ў 1794) і «Усеагульная геаграфія» («Geografia powszechna», Варшава, 1770; 3-е выданне зроблена ў 1794).
 
Напісаў падручнік па гісторыі «Кароткае сістэматычнае выкладанне ўсеагульнай гісторыі»
 
== Літаратура ==