Непераможная армада: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
др →‎Падрыхтоўка: вікіфікацыя
Радок 2:
 
== Падрыхтоўка ==
Маштабная аперацыя была задумана іспанскім каралём [[Філіп II Габсбург|Філіпам II]] з мэтай рэалізаваць свае дамаганні на ангельскі трон і спрыяць планах па вяртанні пратэстанцкай Еўропы ва ўлонне каталіцкай царквы. Іспанскі кароль аддаў загад флоту падысці да праліва Ла-Манш і аб'яднацца з 30-тысячным войскам герцага Пармскага, якое знаходзілася ў [[Фландрыя, гістарычная вобласць|Фландрыі]]. Гэтыя аб'яднаныя сілы павінны былі перасекчы Ла-Манш, высадзіцца ў [[Графства Эсекс|графстве Эсекс]], пасля чаго маршам пайсці на [[Лондан]]. Філіп II разлічваў на тое, што ангельскія каталікі пакінуць сваю каралеву-пратэстантку і пяройдуць на яго бок.
 
Іспанскі флот складаўся з 130 вялікіх і 30 меншых ваенных караблёў з 19295 дэсантнага войскі, 8460 матросамі, 2088 рабамі і 2630 гарматамі; з флотам ехаў вялікі інквізітар і 150 дамініканскіх манахаў. з грувасткіх караблёў, якія прызначаліся галоўным чынам для абардажным бою, так як іспанцы недаацэньвалі ролю артылерыі ў марскім баі. Англійская флот (197 караблёў з 6500 гарматамі, 12 тыс. матросамі і 4 тыс. салдатамі) складаўся з меншых па памерах, але больш манеўраных караблёў з моцнай артылерыяй.
 
Толькі флот адышоў [[29 мая]] [[1588]]  г. ад [[Лісабон]]а, як бура раскідала яго, так што ў порце [[Горад Ла-Карунья|Ла-Карунья]] прыйшлося чыніць караблі. Адзін карабель патануў, а тры былі адведзены рабамі ў французскія гавані. Пасля гэтага флот накіраваўся да фламандскі берагав, каб вызваліць закрытыя галандцамі і ангельцамі гавані [[Горад Ньюпорт|Ньюпорт]] і [[Горад Дзюнкерк|Дзюнкерк]] і, пасадзіўшы там пад начальствам [[Алясандра Фарнезэ, герцаг Пармскі|герцага Пармскага]] войска ў 31000 і 4000 коней, перавезці яго ў Англію пад ахову армады.
[[Файл:Routes of the Spanish Armada.gif|thumb|200 px|Паход Непераможнай армады]]
 
== Баявыя дзеянні ==
Першае сутыкненне адбылося каля [[Горад Плімут, Англія|Плімута]] [[31 ліпеня]]. Іспанцы пазбавіліся тут трох караблёў, а ангельцы не панеслі амаль ніякага ўрону. [[2 жніўня]] сутыкненні працягнуліся ўсход, падчас якіх абодва бакі не панеслi стратаў, але зрасходавалі шмат боепрыпасаў. Пасля гэтага Армада працягнула плаванне на паўночны ўсход, у глыб Ла-Манша. Іспанскі флот размяшчаўся паўмесяцам: па краях знаходзіліся самыя моцныя ваенныя караблі, пад іх прыкрыццём ў цэнтры гуртаваліся марудлівыя гандлёвыя і грузавыя суда. Англійскі флот зноў наблізіўся да іспанскага глыбокай ноччу з 7 на 8 жніўня, калі Армада стала на якар насупраць [[Горад Кале|Кале]]. У час штылю англійскі галоўнакамандуючы пусціў супраць Армады восем [[брандэр]]ав, якія зрабілі такое замяшанне, што [[8 жніўня]] раніцай Говард адважыўся зрабіць напад. Падчас васьмігадзіннай бітвы іспанскія караблі зносіла на банкі на паўночны ўсход ад Кале, супраць Гравліна; здавалася, што Армада вось-вось немінуча сядзе на мель, даставіўшы лёгкую перамогу ангельцам, аднак паўночна-заходні вецер змяніўся на паўднёва-заходні і вынес іспанскія караблі ў воды [[Паўночнае мора|Паўночнага мора]]. Іспанскі флот рушыў на поўнач; англічане перасьледавалі яго да заліва [[Фэрт-оф-Форт]] на ўсходнім узбярэжжы [[Шатландыя|Шатландыі]], дзе [[12 жніўня]] шторм раз'яднаў супернікаў.