Тайная вячэра: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ілюстрацыя
Радок 1:
[[Выява:Leonardo da Vinci (1452-1519) - The Last Supper (1495-1498).jpg|thumb|300px|right|Выява Тайнай вячэры пэнзля [[Леанарда да Вінчы]], [[Санта-Марія делле Граціе]], [[Мілан]]]]
 
'''Тайная Вячэра''' (ці ''Апошняя вячэра'') згодна [[Біблія|Бібліі]] з'яўляецца апошняй вячэрай, якаю [[Ісус Хрыстос|Ісус]] падзяліў са сваімі апосталамі ў [[Іерусалім]]е да [[Распяцце Ісуса Хрыста|Свайго распяцця]]. Тайная вячэра асабліва адзначаецца хрысціянамі на [[Вялікі Чацвер]]. Акрамя таго, Тайная вячэра забяспечвае біблейскую падставу для [[Эўхарыстыя|Эўхарыстыі]], таксама яна вядома як "[[Вячэра Гасподня]]".
[[Файл:«Апошняя Вячэра». Сярэдзіна ХІХ ст., Фрэска ў касцёле вёскі Індура Гродзенскага р-на.jpg|250px|thumb|«Апошняя Вячэра». Сярэдзіна ХІХ ст., фрэска ў касцёле вёскі [[Вёска Індура|Індура]] Гродзенскага раёна]]
 
[[Файл:Апошняя Вячэра. Сярэдзіна XVIІI ст. Давыд-Гарадок.jpg|250px|left|thumb|«Апошняя Вячэра». Сярэдзіна XVIІI ст. [[Давыд-Гарадок]]]]
 
'''Тайная Вячэра''' (ці ''Апошняя вячэра'') згодна [[Біблія|Бібліі]] з'яўляецца апошняй вячэрай, якаю [[Ісус Хрыстос|Ісус]] падзяліў са сваімі апосталамі ў [[Іерусалім]]е да [[Распяцце Ісуса Хрыста|Свайго распяцця]]. Тайная вячэра асабліва адзначаецца хрысціянамі на [[Вялікі Чацвер]]. Акрамя таго, Тайная вячэра забяспечвае біблейскую падставу для [[Эўхарыстыя|Эўхарыстыі]], таксама яна вядома як "«[[Вячэра Гасподня]]"».
 
[[Карынфянам, 1-ы ліст|Першы ліст да Карынфянаў]] з'яўляецца самым раннім з вядомых згадак пра Тайную Вячэру. Усе чатыры [[Евангелле|кананічныя Евангеллі]] сцвярджаюць, што Тайная вячэра адбылася ў канцы тыдня, пасля [[Трыумфальны ўезд Ісуса ў Іерусалім|трыумфальнага ўезду Ісуса ў Іерусалім]], і што Ісус і яго апосталы падзялілі вячэру незадоўга да таго, як Ісус быў укрыжаваны ў канцы гэтага тыдня. У час трапезы Ісус прадказвае [[Здрада Іуды|здраду аднаго з апосталаў]], і прадказвае, што да наступнай раніцы [[Пётр, апостал|Петр]] будзе [[Адрачэнне Пятра|адмаўляцца, што ведае Ісуса]].
 
Усе тры [[сінаптычныя Евангеллі]] і Першы ліст да Карынaянаў ўключаюць момант Эўхарыстыі, у якім Ісус бярэ хлеб, разломвае яго і дае яго апосталам, кажучы: "«''Гэта Цела Маё, якое за вас аддаецца''"». [[Евангелле паводле Яна|Евангелле ад Яна]] не ўключае гэтую падзею, але апісвае эпізод, калі [[Амавенне ног апосталаў|Ісус мые ногі апосталам]], даўшы новую запаведзь "«''любіце адзін аднаго, як Я палюбіў вас''"», і мае падрабязную [[Апошняя прамова|прамову развітання Ісуса]], заклікаючы апосталаў, якія паследвалі за Яго вучэннем "«''сябрамі, а не слугамі''"».
 
== Тэрміналогія ==
 
Тэрміну "«Тайная вячэра"» няма ў [[Новы Запавет|Новым Запавеце]], але традыцыйна многія хрысціяне падзеі апошняй трапезы, якую Ісус падзяліў са сваімі апосталамі, як "«Тайная вячэра"».
 
Большасць [[пратэстантызм|пратэстантаў]] выкарыстоўваць тэрмін "«Вечара Гасподня"», лічачы, што тэрмін "«апошняя"» абазначае, што яна складалася з некалькіх страў. Тэрмін "«Вечара Гасподня"» адносіцца як да біблейскага апавядання, дык і эўхарыстычнага святкавання ў межах літургіі. Пратэстанты выкарыстоўваць тэрмін ''"«Вечара Гасподня"»'', але большасць з іх не выкарыстоўваць тэрміны "«''Эўхарыстыя''"» ці слова "«Святая"» з словам "«Камунія"».
 
[[Праваслаўе|Праваслаўныя]] выкарыстоўваць тэрмін "«Тайная вячэра"», адносіцца як да біблейскага апавядання, дык і да Эўхарыстыі ў літургіі.
==Біблейская аснова==
 
== Біблейская аснова ==
Апошні прыём ежы, які Ісус падзяліў са сваімі вучнямі апісаны ва ўсіх чатырох кананічных Евангеллях (Мц 26:17-30, Мк. 14:12-26, Лк. 22:7-39 і Ян. 13:1-17:26 ). Гэта вячэра пазней стала вядома як Апошняя Вячэра. Тайная вячэра, верагодна, стала пераказам падзей апошняга прыёму ежы Ісуса сярод [[Ранняе хрысціянства|ранніх хрысціянскіх супольнасцяў]], і стаў рытуал, звязаным з вячэрай.
 
Апошні прыём ежы, які Ісус падзяліў са сваімі вучнямі апісаны ва ўсіх чатырох кананічных Евангеллях (Мц 26:17-30, Мк. 14:12-26, Лк. 22:7-39 і Ян. 13:1-17:26 ). Гэта вячэра пазней стала вядома як Апошняя Вячэра. Тайная вячэра, верагодна, стала пераказам падзей апошняга прыёму ежы Ісуса сярод [[Ранняе хрысціянства|ранніх хрысціянскіх супольнасцяў]], і стаў рытуал, звязаным з вячэрай.
 
[[Карынфянам, 1-ы ліст|Першы ліст апостала Паўла да Карынфянаў]] (11:23-26) які, хутчэй за ўсё напісаны да Евангелляў, змяшчаецца спасылку на Апошняю Вячэру, але больш падкрэслівае тэалагічную аснову абраду, чым даючы падрабязнае апісанне падзеі.
 
== Перадумовы падзеі ==
 
У цэлым аповяд падзей, якія з'яўляецца агульным для ўсіх Евангелляў і прыводзіць да Апошняй Вячэры, апісваюць [[трыумфальны ўезд ў Ерусалім]] у пачатку тыдня, сустрэчы з рознымі людзьмі і іудзейскімі старэйшынамі, пасля чаго Ісус і яго вучні спраўляюць трапезу да канцы тыдня. Пасля трапезы Ісусу здрадзілі, Яго арыштавалі, судзілі і ўкрыжавалі.
 
Асноўныя падзеі вячэры апісваюць падрыхтоўку вучняў Ісуса да Яго адыходу, прадказанні аб здрадзе Ісуса, і прадказанне аб адрачэнні Ісуса апосталам Пётром.
 
== Прадказанне здрады Іуды ==
 
У Евангеллі ад Матфея 26:24-25, Марка 14:18-21, Лк. 22:21-23 і Яна 13:21-30 падчас вячэры, Ісус прадказае, што адзін з яго апосталаў аддасць Яго. Ісус паўтарае гэта зноў, нягледзячы на ​​сцвярджэнні [[Дванаццаць апосталаў|кожнага з вучняў]] аб тым, што яны не здрадзяць Ісусу, што здраднік адзін з прысутных, і кажа, што гора таму чалавеку, які здраджвае Сына Чалавечаму, і што было б лепш для яго, калі б ён і не нарадзіўся. У Марка 14:20-21, Матф. 26:23-25 ​​і Яна 13:26-27, [[Іуда Іскарыёт|Іуда]] спецыяльна вызначаны як здраднік. У Евангеллі ад Яна, калі Яго спыталі пра здрадніка, Ісус кажа: "«Гэта ''той, каму Я, умачыўшы кавалак хлеба, падам. І ўмачыўшы кавалак, падаў Іуду Сымонаву Іскарыёту. І пасля гэтага кавалка увайшоў у таго сатана..''"»
==Прадказанне здрады Іуды==
 
== Заснаванне Эўхарыстыі ==
У Евангеллі ад Матфея 26:24-25, Марка 14:18-21, Лк. 22:21-23 і Яна 13:21-30 падчас вячэры, Ісус прадказае, што адзін з яго апосталаў аддасць Яго. Ісус паўтарае гэта зноў, нягледзячы на ​​сцвярджэнні [[Дванаццаць апосталаў|кожнага з вучняў]] аб тым, што яны не здрадзяць Ісусу, што здраднік адзін з прысутных, і кажа, што гора таму чалавеку, які здраджвае Сына Чалавечаму, і што было б лепш для яго, калі б ён і не нарадзіўся. У Марка 14:20-21, Матф. 26:23-25 ​​і Яна 13:26-27, [[Іуда Іскарыёт|Іуда]] спецыяльна вызначаны як здраднік. У Евангеллі ад Яна, калі Яго спыталі пра здрадніка, Ісус кажа: "Гэта ''той, каму Я, умачыўшы кавалак хлеба, падам. І ўмачыўшы кавалак, падаў Іуду Сымонаву Іскарыёту. І пасля гэтага кавалка увайшоў у таго сатана..''"
 
Эўхарыстыя, якая "«апісваецца ў ранняй хрысціянскай абшчыне ў Іерусаліме і падчас візіту Паўла ў Трааду"», была заснаваная Хрыстом падчас Апошняй вячэы. (Дзеі 20:7)
==Заснаванне Эўхарыстыі==
 
Усталяванне Вячэры Гасподняй запісана ў трох сінаптычных Евангеллях і ў першым лісце апостала Паўла да Карынцянаў. Словы ўстановы нязначна адрознівацца ў кожным з тэкстаў, якія адлюстроўваюць традыцыю згодна [[Евангелле паводле Марка|Евангелляў Марка]] і [[Евангелле паводле Матфея|Матфея]] і ліста Паўла і [[Евангелле паводле Лукі|Евангелля Лукі]].
Эўхарыстыя, якая "апісваецца ў ранняй хрысціянскай абшчыне ў Іерусаліме і падчас візіту Паўла ў Трааду", была заснаваная Хрыстом падчас Апошняй вячэы. (Дзеі 20:7)
 
== Прадказанне адрачэння Пятра ==
Усталяванне Вячэры Гасподняй запісана ў трох сінаптычных Евангеллях і ў першым лісце апостала Паўла да Карынцянаў. Словы ўстановы нязначна адрознівацца ў кожным з тэкстаў, якія адлюстроўваюць традыцыю згодна [[Евангелле паводле Марка|Евангелляў Марка]] і [[Евангелле паводле Матфея|Матфея]] і ліста Паўла і [[Евангелле паводле Лукі|Евангелля Лукі]].
==Прадказанне адрачэння Пятра==
 
У Евангеллі ад Матфея 26:33-35, Марка 14:29-31, Лк 22:33-34 і Яна 13:36-38 Ісус прадказвае, што Пётр будзе адмаўляць тры разы, што ведае Яго, перш чым заспявае певень на наступную раніцу. Усе тры [[Сінаптычныя Евангеллі|сінаптычных Евангелляў]] адзначаюць, што пасля арышту Ісуса Пётр адрокся ад Яго тры разы, і пасля трэцяй адмовы пачуў пеўня і нагадаў прадказанне, пасля таго, як Ісус павярнуўся, каб паглядзець на яго. Пётр пачаў горка плакаць.
 
== Тэксты, характэрныя толькі для Евангелля ад Яна ==
[[Выява:Christ Taking Leave of the Apostles.jpg|thumb|left|200px|Ісус кажа Развітальную прамову адзінаццаці вучням. Маэста, [[Дуча дзі Буанінсенья|Дуча]], 1308-13111308—1311.]]
Згодна [[Евангелле паводле Яна|Евангеллю ад Яна]] Ісус здейсніў апошнюю вячэру не ў дзень нісана 15 (першую ноч [[Вялікдзень|Песаха]]), а на 14 нісана, калі забіваўся вялікодны ягняці. Ян. 13 ўключае ў сябе апісанне [[амавенне ног апосталаў|мыцця ног апосталаў Ісусам]] перад вячэрай. У гэтым эпізодзе, апостал Пётр парэчыць Ісусу і не хоча, каб Той памыў яму ногі, але Ісус адказвае яму: "«''калі не абмыю цябе, ня маеш долі са Мною''"» (Ян 13:8), пасля чаго Пётр згаджаецца.
 
У Евангеллі ад Яна, пасля сыходу Іуды з Апошняй Вячэры Ісус кажа сваім застаўшымся адзінаццаці вучням (Ян. 13:33), што Ён будзе з імі толькі на працягу кароткага часу, а затым дае ім новую запаведзь, заявіўшы: "«''Запаведзь новую даю вам, палюбіце адзін аднаго; як Я палюбіў вас, так і вы палюбіце адзін аднаго; Па тым пазнаюць усе, што вы Мае вучні, калі будзеце мець любоў між сабою.''"» (Ян. 13:34-35). Дзве аналагічныя заявы таксама з'явіцца пазней у Евангеллі ад Яна 15:12: "«''Гэта ёсць запаведзь Мая, палюбіце ж адзін аднаго, як Я палюбіў вас''"», і Ян. 15:17: "«''Гэта наказваю вам: любіце ж адзін аднаго''"».
 
Падчас Тайнай Вячэры ў Евангеллі ад Яна Ісус дае пашыраную пропаведзь сваім вучням. (Ян. 14-16) Гэтая прамова нагадвае развітальнцю прамову-завяшчанне, у якіх бацька ці рэлігійны лідэр, часта на смяротным ложы, пакідае інструкцыю сваім дзецям або паслядоўнікам.
 
Гэтая пропаведзь называецца [[Развітальная пропаведзь|Развітальнай пропаведдзю]] Ісуса, і гістарычна лічыцца крыніцай хрысціянскай дактрыны, у прыватнасці, па пытанні аб [[Хрысталогія|хрысталогіі]]. Тэксты Яна 17:1-26 вядомыя як Развітальная Малітва, якая пачынаецца з хадайніцтва Ісуса да [[Бог Айцец|Айца]] за поспех працы Яго вучняў пасля Яго адыходу з міру.
 
== Час і месца ==
[[Выява:Last-supper-from-Kremikovtsi.jpg|thumb|Фреска на [[праваслаўе|праваслаўнай]] царкве каля [[Сафія|Сафіі]], [[Балгарыя]]. 16ст.]]
<!-- Недапрацавана. Трэба праверыць
Радок 55 ⟶ 62:
Згодна Евангеллю, што Ісус памёр у [[пятніца|пятніцу]], і што яго цела засталося ў грабніцы ўвесь наступны дзень, які быў [[субота]]й. (Мк. 15:42, 16:1-2) ​​Сінаптычныя Евангеллі апісваюць Тайную Вячэру як велікодную трапезу (Матф. 26:17, Мк. 14:1-2, Лк 22:1-15). Гэта азначае, што распяцце на крыжы адбылася ў пятніцу, які быў днём падрыхтоўкі да свята (14 нісана).
 
== Месцазнаходжанне ==
[[Выява:Cenacle on Mount Zion.jpg|thumb|180px|left|[[Сіёнская святліца]] лічыцца месцам, дзе адбылася Апошняя вячэра]]
Згодна з найпозняй традыцыяй Тайная вячэра адбылася ў месцы, якое зараз называецца [[Сіёнская святліца|залай Апошняй вячэры]] на гары [[Сіён]] па-за межамі сцен [[Стары горад Іерусаліма|Старога горада Іерусаліма]], і традыцыйна вядомы як '''''Верхняя святліца'''''. Гэта заснавана на тэкстах сінаптычных Евангелляў, у якіх гаворыцца, што Ісус даручыў сваім вучням пайсці ў горад, дзе ім павінен сустрэцца ''"«чалавек, які нясе збан вады''"», які прывядзе іх да дому, дзе яны б знайсці "«''святліцу вялікую, засланую, гатовую''"». (Марк 14:13-15) У гэтай святліцы яны павінны падрыхтаваць пасху. У [[Новым Запавеце|Новым Запавеце]] больш няма канкрэтных ўказаннях на месцазнаходжанне пакоя, і згаданае слова "«горад"» можа быць прыгарадам Іерусаліма, такім як [[Віфанія]].
 
Сірыйская праваслаўная царква Святога Марка ў Іерусаліме, з'яўляецца яшчэ адным магчымым месцам для памяшкання, у якім адбылася Тайная вячэра, і ўтрымоўвае хрысціянскія надпісы на камяні, якія сведчаць аб раннім шанаванні гэтага месца. Вядома, што пакой у царкве старэйшы, за ўвесь будынак.