Вікіпедыя

Лук’ян Міхайлавіч Саланевіч: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Legobot (размовы | уклад)
61 787 правак
др Bot: Migrating 2 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q3920478 (translate me)
вікіфікацыя
Радок 1:
{{Значэнні|Спасылка=Саланевіч}}
{{DEFAULTSORT:Саланевіч Лук'ян Міхайлавіч}}'''Лук'ян Міхайлавіч Саланевіч''' ([[24 кастрычніка|8 (24) кастрычніка]] [[1866]], в. Навасёлкі, [[Гродзенская губернія]]—[[25 мая]] [[1938]], [[Енісейск]], [[Краснаярскі край]]) — рускі гісторык і {{журналіст|Расіі|Расійскай імперыі|Беларусі}}, бацька вядомага мысляра і пісьменніка [[Іван Лук'янавіч Саланевіч|Івана Саланевіча]].
 
Нарадзіўся ў сям'і святара—выхадца з беларускіх сялян. Рускі. Працаваў свінапасам. У [[1886]] годзе скончыў [[Свіслацкая беларуская настаўніцкая семінарыя|Свіслацкую настаўніцкую гімназію]], працаваў сельскім настаўнікам у розных уездах Гродзенскай губерніі. Пісаў артыкулы і нататкі ў газету «[[Гродзенскія губернскія ведамасці]]» і шэраг іншых. Журналісцкая дзейнасць Лук'яна Саланевіча была заўважаная [[Пётр Аркадзевіч Сталыпін|Пятром Сталыпіным]]  — тады яшчэ губернатарам Гродзенскай губерніі, які дапамог яму перабрацца ў [[Гродна]] ([[1899]]). Лук'ян Міхайлавіч становіцца бухгалтарам у Камісіі народнага харчавання, затым (з [[1903]])  — служыў у канцылярыі губернскага кіравання. З [[1912]] года  — на той жа пасадзе ў [[Горад Каўнас|Коўна]].
 
У [[1901]] годугодзе выдаў «Кароткі гістарычны нарыс Гродзенскай губерніі за сто гадоў яе існаваннііснавання. 1802—1902», адразу заваяваўшы аўтарытэт як гісторык. У кнізе Лук'ян Міхайлавіч усяляк развіваў ідэю аб тым, што беларусы з'яўляюцца галіной рускага народа, увесь час падвяргаліся апалячванню і акаталічванню, і нарэшце, уз'ядналіся з астатняй часткай рускіх. Увесь гэты час працягвае пісаць у «Гродзенскія губернскія ведамасці», і ў [[1905]] годзе становіцца яеіх рэдактарам. З [[1907]] года  — намеснік начальніка канцылярыі гродзенскага губернатара.
 
У [[1908]] годугодзе Саланевіч разам з П. Каранкевічам, А. Кудзерскім і Н. Вруцэвічам заснавалі [[Беларускае таварыства]], якое ставіла зачадейзадачай прапаганду гістарычнага адзінства беларусаў з вялікаросамі ў рамках аднаго рускага народа. Была ажыццёўленая няўдалая спроба выпуску ўласнай газеты.
 
У [[1911]] году Сталыпін, ужо быўшы прэм'ер-міністрам, прафінансіраваў стварэнне газеты «[[Северо-Западная жизнь]]», дзе Саланевіч стаў рэдактарам, яна выходзіла з [[1911]] па [[1915]] год у розных гарадах [[Паўночна-Заходні край|Паўночна-Заходняга края]]. У гэтай газеце [[Іван Лук'янавіч Саланевіч]] публікаваў свае першыя артыкулы. У [[1912]] годзе Лук'ян Міхайлавіч разам з братам і сынам засноўвае Беларускую гістарычную бібліятэку.
Радок 16:
Рэабілітаваны краявым судом Краснаярскага края ў [[1956]] годзе. Расстраляны тады жа сын Яўгеній рэабілітаваны ў [[1958]] годзе.
 
Жонка: Юлія Вікенцьеўна, народжаная Ярушевіч (памерла 1 мая 1915 года ад запалення лёгкіх). Дзеці: [[Іван Лук'янавіч Саланевіч|Іван]] ([[1891]]), [[Барыс Лук'янавіч Саланевіч|Барыс]] ([[1898]]), ЯўгенійЯўген ([[1905]]), Усевалад.
 
== Спасылкі ==
* [http://www.shtetlinks.jewishgen.org/Turov/ContemporaryTurov/SkazkiibyliTurovskoizemli.htm Валерий ЧЕРЕПИЦА. Забытое имя //Белорусская нива. — - №3 № 3 (17524) от 9 января 2003  г.]
* [http://www.memorial.krsk.ru/DOKUMENT/People/Solonevich.htm Архивная справка о Солоневиче Л. М. ФСБ Красноярского края]
 
{{DEFAULTSORT:Саланевіч Лук'ян Міхайлавіч}}
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Лук’ян_Міхайлавіч_Саланевіч"