Культура ўсходнелітоўскіх курганоў: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 17:
Асабліва распаўсюджаным тыпам пасялення становяцца вялікія неўмацаваныя паселішчы, звычайна на берагах рэк і азёр. Умацаваныя гарадзішчы з'яўляюцца рэдкімі. Дамінуе курганны тып пахавання. Пахавальныя помнікі культуры ўсходнелітоўскіх курганоў заўсёды размешчаны групамі. Курганныя могільнікі налічваюць ад 3—4 да 200 насыпаў круглай формы, дыяметрам 5—20 м (зрэдку 20—25 м), вышынёй 0,3—3 м. Пераважаюць курганы вышыней да 1,5 м і дыяметрам 6—10 м. Раннія насыпы ([[4 стагоддзе|IV]]—[[8 стагоддзе|VI]] стст.) абкладзены каменнымі вянкамі і часам абкружаны прадаўгаватымі ямамі, вакол пазнейшых ёсць кальцавыя раўкі<ref>''Вайткявичус, В.'' Нестереотипный взгляд на культуру восточнолитовских курганов... С. 185.</ref>.
Пахавальны абрад у курганах [[3 стагоддзе|III]]—[[5 стагоддзе|V]] стст. — трупапалажэнне
Пахавальны інвентар мужчын — вузкалязовыя сякеры, наканечнікі дзід, нажы, спражкі, фібулы, бранзалеты, зрэдку умбоны шчытоў і шпоры. Пахавальны інвентар жанчын прадстаўлены ў асноўным упрыгажэннямі (шыйныя грыўні, бранзалеты, нешматлікія драцяныя скроневыя кольцы са спіральным завітком на адным з канцоў, падвескі), радзей прыладамі працы (сякеры, нажы, прасліцы, шылы).
У IV—V стст. яшчэ сустракаюцца і асобныя грунтавыя пахаванні з
У культурных слаях з III па другую чвэрць V стст. археолагі знайшлі значныя сляды пажараў і трохлопасныяе наканечнікі стрэл, характэрныя [[гуны|гунскаму насельніцтву]]<ref>''Вайткявичус, В.'' Нестереотипный взгляд на культуру восточнолитовских курганов... С. 183.</ref>.
|