Вінцэнт Тышкевіч: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 20:
| род = [[Тышкевічы]]
| бацька = [[Антоні Казімір Тышкевіч]]
| маці = Тэрэза з [[род Тызенгаўзы|ТызенгаўзаўТызенгаўз]]. Шлюб у 1753 годзе
| жонка = [[Марыя Тэрэза Панятоўская]]
| дзеці = ''няма''
Радок 30:
}}
'''Вінцэнт Тышкевіч''' ([[1757]] — {{ДС|12|3|1816}}, маёнтак [[Вёска Дубай|Дубай]] каля [[Пінск]]а<ref>Патоцкі Леан. [http://pawet.net/library/history/bel_history/_memoirs/008/Патоцкі_Леан._Успаміны_пра_Тышкевічаву_Свіслач,_Дзярэчын_i_Ружану.html Успаміны пра Тышкевічаву Свіслач, Дзярэчын i Ружану] — Мн.: «Полымя», 1997.</ref>) — дзяржаўны дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. [[Пісар вялікі літоўскі]] (з [[1780]]), [[рэферэндар вялікі літоўскі]] (з [[1781]]).
 
Валодаў шэрагам маёнткаў каля [[Пінск]]а, а таксама мястэчкамі [[горад Свіслач|Свіслач]], [[Лагойск]] і [[Белаполе]]. Трымаў Стралкоўскае староства.
 
== Біяграфія ==
[[Выява:Vincent Tyškievič. Вінцэнт Тышкевіч (XX).jpg|thumb|злева|110px|Вінцэнт Тышкевіч]]
 
З [[лагойск]]ай лініі роду [[Тышкевічы|Тышкевічаў]] гербу «[[Герб «Ляліва»|Ляліва]]», сын [[Антоній Казімір Тышкевіч|Антонія Казіміра]], генерал-лейтэнанта літоўскага войска, і Тэрэзы з [[Тызенгаўзы|Тызенгаўзаў]]. Успадкаваў ад бацькі тытул графа на [[Лагойск]]у і [[Бярдычаў|Бярдычаве]] і маёнткі Лагойск ([[Мінская губерня]]), Свіслач ([[Гродзенская губерня|Літоўска-Гродзенская губерня]]) і Белаполле ([[Слабодска-Украінская губерня]]), а таксама шэраг маёнткаў у Пінскім павеце (Мінская губерня). Трымаў Стралкоўскае староства.
 
Нанова перабудаваў маёнтак [[горад Свіслач|Свіслач]], заклаў галандскага кшталту парк, перарэзаў яго каналамі і стварыў вялікі заасад. Заснаваў у мястэчку на ўласныя сродкі [[Свіслацкая гімназія|Свіслацкую гімназію]] — цэнтр асветы і вальнадумства на Гарадзеншчыне пачатку [[XIX стагоддзе|XIX стагоддзя]]<ref>С. Раманаў. [http://www.svisloch.info/history/148-gjety-znajomy-neznajomy-tyshkevch.html Гэты знаёмы і незнаёмы Тышкевіч] // «Свіслацкая газета», 7 красавіка 2008.</ref>.