Паўстанне Ракацы: Розніца паміж версіямі

|канфлікт = Паўстанне РакаціРакацы

|загаловак = Сустрэча [[Ферэнц II РакаціРакацы|Ферэнца II РакаціРакацы]] з Томашам Эсэм

|камандзір1 = [[Ферэнц II РакаціРакацы]]

'''Паўста́нне Рако́ціРа́кацы''', '''Нацыяна́льнаНацыянальна-вызво́льнаявызваленчая вайна́ вуго́рскагавенгерскага наро́дународа''' — паўстанне ў [[Каралеўства Венгрыя|Венгрыі]] на чале з [[Сяміграддзе|сяміградскім]] князем [[Ферэнц II РакаціРакацы|Ферэнцам II РакаціРакацы]], якое адбывалася ў [[1703]]—[[1711]] гадах падчас змагання венграў з дамінаваннем [[Габсбургі|Габсбургаў]]. У венгерскай і славацкай літаратуры часта апісваецца як апошняе паўстанне [[Куруцы|куруцаў]].

У чэрвені [[1703]] [[Ферэнц II РакаціРакацы]] вярнуўся ў Венгрыю з эміграцыі ў [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] і падняў [[Антыгабсбургскія паўстанні ў Венгрыі|антыгабсбургскае паўстанне]]. Да [[1705]] паўстанцы занялі амаль усю тэрыторыю Венгрыі і [[Сяміграддзе|Сяміграддзя]]. На той час сілы РакаціРакацы налічвалі 31 полк пяхоты і 52 кавалерыйскія палкі. Сабраны ў [[1707]] годзе сойм абвясціў незалежнасць Венгрыі. У тым самым года [[Аўстрыя|аўстрыйцы]] сцягнулі на венгерскі фронт значныя сілы ў колькасці 45 пяхотных і 42 кавалерыйскіх палкоў.

[[3 жніўня]] [[1708]] адбылася [[бітва пад Трэнчынам]], у якой венгры панеслі паражэнне, а ў кастрычніку страцілі крэпасці [[Сольнак]] і [[Шарашпатак]]. Паўстанне было здушана, войска распусцілася, а РакаціРакацы 23 студзеня [[1711]] вярнуўся ў Рэч Паспалітую.

[[Катэгорыя:Антыгабсбургскія паўстанні ў Венгрыі|РакаціРакацы]]