Беларуская кухня: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др шаблон
→‎Неалкагольныя: вікіфікацыя
Радок 29:
[[Віно]] ўжывалася ў літургічнай практыцы праваслаўнай і каталіцкай царквы, а таксама было артыкулам раскошы. Яно імпартавалася з [[Грэцыя|Грэцыі]] і [[Малдова|Малдовы]] ([[мальвазія]], [[царкоўныя кагоры]]), з [[16 ст.]] найбольшую папулярнасць сярод шляхты набыло віно з [[Венгрыя|Венгрыі]] (асабліва [[такай]]). У 17–18 ст. пашырылася мода на рэйнскія, якія ў Рэчы Паспалітай пілі з [[цукар|цукрам]], і французскія віны. [[Гарэлка]] (''вино горелое'') з'явілася ў ВКЛ у канцы [[15 ст.]] і па меры змяншэння выдаткаў на яе вытворчасць паступова выцясняла піва і асабліва мёд, з кан. 17 – пач. 18 ст. заняўшы месца асноўнага алкагольнага напою. У залежнасці ад ступені дыстыляцыі яе мацунак вагаўся ад 15–20% (г.зв. простая) да "[[акавіта|акавіты]]" (каля 70%). Папулярнымі напоямі шляхты былі розныя лікёры, настойкі і наліўкі на аснове гарэлкі, з дадаткам зёлак, мёду, спецый, ягад, цукру — [[зуброўка]], [[крупнік]], [[крамбамбуля]], [[траянка]] і г.д.
 
=== Неалкагольныя ===
З неалкагольных напояў у беларусаў былі папулярныя бярозавы і кляновы сокі, якія нарыхтоўвалі ў сакавіку, спажывалі не толькі ў свежым, але і ў зброджаным вылядзе: злівалі ў кадку, дадавалі дрожджы, некалькі галінак парэчак для паляпшэння смаку і насыпалі авёс, які, прарастаючы на паверхні, ахоўваў сок ад пылу. Такі напой мог захоўвацца да сенакосу; у Польшчы “бярозавая«бярозавая юшка”юшка» служыла аб'ектам сталых кпінаў над літоўцамі і беларусамі. Іншым традыцыйным напоем быў хлебны квас, які выраблялі досыць салодкім. І квас, і бярозавы сок летам выкарыстоўвалі для прыгатавання халаднікоў. Папулярнымі былі адвары розных зёлак (ліпавага квецця, дзіванны), [[збіцень]], узвары[[узвар]]ы з яблыкаў, груш.
 
[[Кава]] распаўсюдзілася ў Рэчы Паспалітай з канца 17 ст. (традыцыйна лічыцца, што першая буйная партыя трапіла як трафей пры перамозе над туркамі ў Венскай бітве ([[1683]])). Вельмі хутка кава набыла вялікую папулярнасць сярод шляхты і мяшчан і пачала лічыцца адным з "«сармацкіх"» нацыянальных сімвалаў; ніжэйшыя саслоўі імітавалі каву з пражаных жалудоў, ячменя, цыкорыі. З [[гарбата]]й шляхта пазнаёмілася ў сяр. 18 ст., але да падзелаў дзяржавы яна так і не набыла папулярнасці, маючы рэпутацыю толькі аптэчнага сродку.
 
== Рахунак стратаў ==