Беларуская кухня: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Belahvostau (размовы | уклад) др шаблон |
Ellis Novak (размовы | уклад) →Неалкагольныя: вікіфікацыя |
||
Радок 29:
[[Віно]] ўжывалася ў літургічнай практыцы праваслаўнай і каталіцкай царквы, а таксама было артыкулам раскошы. Яно імпартавалася з [[Грэцыя|Грэцыі]] і [[Малдова|Малдовы]] ([[мальвазія]], [[царкоўныя кагоры]]), з [[16 ст.]] найбольшую папулярнасць сярод шляхты набыло віно з [[Венгрыя|Венгрыі]] (асабліва [[такай]]). У 17–18 ст. пашырылася мода на рэйнскія, якія ў Рэчы Паспалітай пілі з [[цукар|цукрам]], і французскія віны. [[Гарэлка]] (''вино горелое'') з'явілася ў ВКЛ у канцы [[15 ст.]] і па меры змяншэння выдаткаў на яе вытворчасць паступова выцясняла піва і асабліва мёд, з кан. 17 – пач. 18 ст. заняўшы месца асноўнага алкагольнага напою. У залежнасці ад ступені дыстыляцыі яе мацунак вагаўся ад 15–20% (г.зв. простая) да "[[акавіта|акавіты]]" (каля 70%). Папулярнымі напоямі шляхты былі розныя лікёры, настойкі і наліўкі на аснове гарэлкі, з дадаткам зёлак, мёду, спецый, ягад, цукру — [[зуброўка]], [[крупнік]], [[крамбамбуля]], [[траянка]] і г.д.
=== Неалкагольныя ===
З неалкагольных напояў у беларусаў былі папулярныя бярозавы і кляновы сокі, якія нарыхтоўвалі ў сакавіку, спажывалі не толькі ў свежым, але і ў зброджаным вылядзе: злівалі ў кадку, дадавалі дрожджы, некалькі галінак парэчак для паляпшэння смаку і насыпалі авёс, які, прарастаючы на паверхні, ахоўваў сок ад пылу. Такі напой мог захоўвацца да сенакосу; у Польшчы
[[Кава]] распаўсюдзілася ў Рэчы Паспалітай з канца 17 ст. (традыцыйна лічыцца, што першая буйная партыя трапіла як трафей пры перамозе над туркамі ў Венскай бітве ([[1683]])). Вельмі хутка кава набыла вялікую папулярнасць сярод шляхты і мяшчан і пачала лічыцца адным з
== Рахунак стратаў ==
|