Аблога Родаса (1522): Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Cycn (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
вікіфікацыя
Радок 5:
|загаловак = Фрагмент Родаскай крэпасці.
|дата = [[26 чэрвеня]] — [[20 снежня]] [[1522]]
|месца = востраў [[Востраў Родас|Родас]]
|вынік = Капітуляцыя крэпасці
|праціўнік1 = [[Выява:Naval_Ensign_of_the_Ottoman_Empire_(1453–1793).svg|22px]] [[Асманская імперыя]]
Радок 16:
|страты2 = 400-450 рыцараў і збраяносцаў, 2000 апалчэнцаў і наймітаў
}}
'''Аблога Родаса''' (1522), аблога крэпасці на в. [[Востраў Родас|Родас]], якая належала Ордэна гаспітальераў, войскамі Атаманскай Турцыі ([[26 чэрвеня]]  — снежань [[1522]]).
 
== Перад падзеямі ==
У 1-й чвэрці 16 ст. Турцыя дасягнула піку сваёй магутнасці пры ўладаранні султана Сулеймана. Тымчасам, [[Ордэн гаспітальераў|ордэн гаспітальераў]] працягваў сур'ёзна перашкаджаць Турцыі у Эгейскім моры і Усходнім Міжземнамор'і. Каля 1521 стала ясным, што новая атака на сядзібу Ордэна  — в. Родас, не прымусіць сябе чакаць.
 
== Сілы бакоў ==
 
==Сілы бакоў==
=== Атаманская Турцыя ===
Каля 200 тыс. чал., вялікі флот.<ref>Цалкам магчыма, што колькасць турэцкага войска была перабольшана сучаснікамі. Eric Morse. Crusader knights, Turks and Byzantines.  — Toronto, 2003. с. 9.</ref> Камандаванне  — султан Сулейман.
 
=== Ордэн гаспітальераў ===
Каля 2000 абаронцаў, рыцараў і слугаў Ордэну. Камандаванне  — [[гросмайстар|гросмайстар]] [[Піліп Вілье дэ л'Іль Адам|Піліп Вілье дэ л'Іль Адам]].
 
== Аблога ==
Радок 33 ⟶ 34:
Лічыцца, што канцлер Ордэна, Андрэа д'Амарал, які быў у варожых адносінах з гросмайстрам, меў сувязь з туркамі, у лістападзе 1522 ён быў абвінавачаны ў гэтым і пакараны смерцю.<ref>Паводле сучаснікаў, ён так і не прызнаўся ў гэтым.</ref>
 
Перад лістападам 1522 туркі мелі вялізныя страты, але і Ордэн страціў больш за 10 % сваіх лічэбна слабых войскаў. У снежні 1522 султан Сулейман прапанаваў вельмі ганаровыя ўмовы здачы крэпасці. Большасць насельніцтва востраву і некаторыя з рыцараў падтрымлівалі ідэю ганаровай здачы, і, пасля некалькіх асабістых сустрэч з Сулейманам, гросмайстар дэ л'Іль Адам згадзіўся з умовамі султана. Крэпасць і востраў былі здадзены.
 
== Пасля падзей ==
 
Рыцары, разам з многімі з насельніцтва Родасу, пакінулі востраў з усёй сваёй зброяй і здабыткам, але мусілі пакінуць на востраве свае гарматы. У цікавым павароце падзей англійскі кароль Генрых VIII зафундаваў рыцарам новыя гарматы. Гэта было яшчэ да нацыяналізацыі маёмасці англійскай царквы.
Радок 43 ⟶ 44:
 
== крыніцы ==
* Eric Morse. Crusader knights, Turks and Byzantines.  — Toronto, 2003.
 
[[Катэгорыя:Бітвы паводле алфавіту]]