Абдус Салам: Розніца паміж версіямі

Скончыў Пенджабскі (1946) і [[Кембрыджскі ўніверсітэт|Кембрыджскі]] (1949) універсітэты. 3 1951 прафесар Пенджабскага універсітэтаўніверсітэта і Урадавага каледжа (г. [[Лахор]]). 3 1954 у Кембрыджскім універсітэце, у 1957—93 прафесар Імперскага каледжа навукі і тэхналогіі Лонданскага універсітэтаўніверсітэта. Адначасова ў 1964—93 дырэктар Міжнароднага цэнтра тэарэтычнай фізікі (г. [[Трыест]], Італія). У 1972—78 віцэ-прэзідэнт Міжнароднага саюза тэарэтычнай і прыкладной фізікі.

Навуковыя працы па квантавай электрадынаміцы, тэорыі элементарных часціц, гравітацыі. Паказаў (незалежна ад П. Ландау, Лі Цзундао і Янга), што ў слабым і электрэлектра-магнітным узаемадзеяннях захоўваецца камбінаваная цотнасць. Прапанаваў тэорыю двухкампанентнага нейтрына (1956). Развіў ідэю аб'яднання слабага і электра-магнітнага ўзаемадзеянняў (1958; разам з аўстралійскім фізікам Дж. Уордам), распрацаваў адзіную тэорыю гэтых узаемадзеянняў (1968, незалежна ад С. Вайнберга). Прапанаваў гіпотэзу глюонаў (1973) і ідэю Вялікага аб'яднання (1973—74).