Віт (біскуп новагародскі): Розніца паміж версіямі

У [[1251]] годзе біскуп Гайдэнрык атрымаў даручэнне ад Папа [[Інакенцій IV|Інакенція IV]] знайсці адпаведную асобу і пасвяціць у біскупы для караля [[Міндоўг]]а і яго дзяржавы. Не выключана, што Віт прыкладна ў гэты час ужо працаваў на беларускіх землях у складзе місіі ці на яе чале. У [[1253]] [[гнезненская архідыяцэзія|гнезненскі архібіскуп]] [[Пелка]] пасвяціў у вёсцы Казлоў каля [[Сахачава]] на [[Мазовія|Мазовіі]] Віта на біскупа [[Літва старажытнаяВКЛ|Літвы]] (''in Littoviam''). Як вынікае з некаторых гістарычных крыніц, гэта пасвячэнне адбылося на ініцыятыву і, магчыма, пры ўдзеле біскупа Гайдэнрыка, які меў на гэта адпаведныя паўнамоцтвы ад Папы. У крыніцах узгадваецца як «''episcopus Lubusensis (Lubecensis, Lubuzensis, Lubozanus)''» — біскуп Любчанскі (Любецкі), а таксама як «''episcopus Litovie (Lithoviensis, Littoviensis, Lithwaniensis, Lithomiriensis, Luthomiriensis)''» — біскуп Літвы (Літоўскі). Гэта дало падставу лакалізаваць першую рэзідэнцыю біскупа ў [[Любча|Любчы]] на [[Новагародак|Новагародчыне]], а змену тытулу на іншы звязаць з пераносам рэзідэнцыі біскупа ў іншы населены пункт або з узвышэннем статусу дыяцэзіі да дзяржаўнага ўзроўню. Паводле некаторых звестак, Віт не дагадзіў Міндоўгу і не паладзіў з мясцовым насельніцтвам, таму быў выгнаны з края і нават паранены. У [[1255]] папрасіў у Папы [[Аляксандр IV|Аляксандра IV]] вызвалення ад свае пасады. Зняты з яе паскім лістом ад [[1 сакавіка]] [[1255]] з захаваннем тытула (на яго месца быў прызначаны Хрысціян).