Жыгімонт Караль Радзівіл: Розніца паміж версіямі

Вучыўся ў Нясвіжскім езуіцкім калегіуме, універсітэце Балонні. У 1612 уступіў у рыцарскі [[Мальтыйскі ордэн]] і ваяваў з туркамі ў Міжземнамор'і. Бацька заснаваў для яго Сталовіцкую камандорыю ордэна ў складзе маёнткаў Сталовічы і Пацейкі ў Навагрудскім ваяв. Удзельнічаў у бітве з туркамі 1621 пад Хацінам. Падчас Трыццацігадовай вайны 1618-48 з 1622 у арміі Габсбургаў ваяваў супраць пратэстанцкіх нямецкіх князёў, з 1623 камандуючы кавалерыяй Рэчы Паспалітай у імперскім войску. У 1625 узначаліў таксама Пазнанскую камандорыю Мальтыйскага ордэна. На [[Вайна Рэчы Паспалітай са Швецыяй, 1600-1629|вайну Рэчы Паспалітай са Швецыяй 1600-29]] у 1628 выставіў уласны полк. Удзельнічаў у баях пад [[Смаленск]]ам у час вайны Расіі з Рэччу Паспалітай 1632-34. Крайчы ВКЛ у 1633-38, падчашы ВКЛ у 1638-42, ваявода новагародскі з 1642; пасол на сеймы 1625, 1626, 1632, 1633, 1635, 1637, 1639. Збудаваў у Сталовічах касцёл Яна Хрысціцеля з мураваным «ларэтанскім домікам» Дзевы Марыі, у іншых сваіх уладаннях — 4 уніяцкія царквы, касцёл у Дзераўной, шпіталі ў Сталовічах і Крошыне. У канцы жыцця падтрымліваў каралеўскі план арганізацыі ў Рэчы Паспалітай асобнага [[прыярат]]у [[Мальтыйскі ордэн|Мальтыйскага ордэна]], які меўся ўзначаліць. Памёр у Італіі.

 

 

== Літаратура ==