Вікіпедыя

Эфатэ: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Радок 30:
 
== Гісторыя ==
У старажытнасці ([[13 стагоддзе да н.э.|XIII]] ст. да н. э.) Эфатэ быў населены прадстаўнікамі культуры [[Лапіта]], якіх звычайна атаесамляюць з продкамі [[палінезійцы|палінезійцаў]]. Аднак [[археалогія|археалагічныя]] раскопкі могілак носьбітаў Лапіта паказалі, што яны нарадзіліся за межамі вострава. У другой палове 1 тысячагоддзя да н. э. Эфатэ быў заняты [[меланезія|меланезійцамі]].

Сувязі з Палінезіяй[[Палінезія]]й захоўваліся і ў пазнейшы перыяд. У [[сярэднявечча|сярэднявеччы]] [[знешнія палінезійцы]] засялілі астравок Філа каля Эфатэ. Меланезійскае насельніцтва жыло пераважна на [[бераг|ўзбярэжжы]], займалася [[земляробства]]м і [[рыбалоўства]]м. У [[16 стагоддзе|XVI]] - [[17 стагоддзе|XVII]] стст. на паўночным захадзе склаўся магутны саюз правадыроў рода Роі-Мата, які паступова распаўсюдзіў уладу на Эфатэ і суседнія астравы.
 
Эфатэ быў адкрыты ў [[1606]] г. [[Іспанія|іспанскай]] экспедыцыяй на чале [[Педра Фернандэс дэ Кірас|П. Ф. дэ Кіраса]]. У апошняй чвэрці [[19 стагоддзе|XIX]] ст. на востраў прэтэндавалі дзве каланіяльныя дзяржавы — [[Вялікабрытанія]] і [[Францыя]]. У [[1878]] г. востраў стаў часткай нейтральных тэрыторый. Французскія пасяленцы з [[Новая Каледонія|Новай Каледоніі]] заснавалі плантацыйныя гаспадаркі ў раёне [[горад Порт-Віла|Порт-Віла]]. У [[1889]] г. яны абвясцілі незалежнасць, што прывяло да супрацьстаяння з брытанскімі місіянерамі. У [[1906]] г. было канчаткова зацверджана сумеснае кіраванне Францыяй і Вялікабрытаніяй.
 
З [[1980]] г. Эфатэ ў складзе незалежнай дзяржавы [[Вануату]].
 
== Спасылкі ==
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Эфатэ"